رضا پهلوی: علیرغم تمایلم به نظام پادشاهی پارلمانی، به خواستاران «جمهوری پارلمانی سکولار» نزدیک هستم
رضا پهلوی گفته است: «امروز ارجحیت من، همراهی با آزادیخواهان برای رسیدن به دموکراسی سکولار در ایران فردا است. علیرغم تمایلم به نظام پادشاهی پارلمانی، خود را به هموطنان خواهان نظام جمهوری پارلمانی سکولار کاملا نزدیک می‌دانم.»
رضا پهلوی، فرزند آخرین شاه ایران، در تازه‌ترین مطلب وبلاگ خود با عنوان «خط قرمز» درباره مواضع سیاسی‌اش توضیحاتی را نوشته است.
در ابتدای یادداشت رضا پهلوی آمده است: «جمع زیادی از هم میهنانم در سایت بالاترین، به خاطر طرز برخورد دور از منطق و بردباری عده‌ای که خود را طرفدار من می‌نامند، خرده گرفته و نارضایتی خود را مستقیم و غیرمستقیم به من از طریق کامنت‌ها، پیام و یا ایمیل منتقل می‌کنند.
فرصت را مغتنم می‌شمارم تا موضع سیاسی خود را بار دیگر شفاف با شما در میان گذارم.»
ولیهعد سابق ایران نوشته است: «من، رضا پهلوی، به عنوان یک دموکرات و مدافع حقوق بشر، دغدغه و مشکلات امروز ایران را نوع نظام آینده نمی‌دانم. امروز، ارجحیت من، همراهی با آزادیخواهان برای رسیدن به دموکراسی سکولار در ایران فردا است. امروز ارجحیت من، همراهی با آزادیخواهان برای رسیدن به دموکراسی سکولار در ایران فردا است. علیرغم تمایلم به نظام پادشاهی پارلمانی، خود را به هموطنان خواهان نظام جمهوری پارلمانی سکولار کاملا نزدیک می‌دانم، و دور و جدا از هر تمامیت‌خواهی، چه سلطنت‌طلب و چه از نوع دیگر. متاسفانه، عده‌ای دانسته یا نادانسته در دام تبلیغات سه دهۀ گذشته حکومت اسلامی افتاده و چشم بر مشکلات و معضلات اسفناک جامعه امروز ایران فرو بسته‌اند.»
رضا پهلوی می‌افزاید: «تلاش امروز ما یافتن راهی مسالمت‌آمیز برای گذار به سوی دموکراسی در ایران، بر مبنای «اتحاد و همبستگی» است. از بحث‌های حاشیه‌ای اجتناب کنیم، چرا که ما را از رسالت اصلی که در مقابل کشورمان ایران داریم دور می‌کند. دیروز را به تاریخ بسپاریم، اما با استفاده از تجربیات تاریخ، راه امروز را هموار سازیم. حکومت آینده ایران باید بر اساس اراده و مطالبات مردم ایران باشد، نظامی دموکرات و پارلمانی نه دیکتاتوری تک‌نفره. نظامی که پایه هایش بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر استوار باشد.»
فرزند محمدرضا پهلوی ادامه می‌دهد: «در دنیای امروزی، دو نظام سیاسی به شکل جمهوری و پادشاهی وجود دارد و در هر دو نوع نظام، دموکراسی و دیکتاتوری به چشم می‌خورد. به طور مثال فرانسه و یا هند نمایانگر نوع یک نظام جمهوری دموکراتیک و در مقابل کره شمالی و سوریه نمایانگر یک نظام جمهوری دیکتاتوری می‌باشند. همچنین نظام‌های پادشاهی سوئد و یا ژاپن نماد یک نظام پادشاهی دموکراتیک هستند و در مقایسه با بعضی نظام‌های پادشاهی غیردموکراتیک بیشتر در منطقه خودمان و جاهای دیگر است.»
وی تأکید می‌کند: «برای من، محتوای حکومت اهمیت دارد نه شکل ظاهری آن. من به یک نظام سکولار که در آن جدایی دین از حکومت کاملا رعایت شود (به عنوان یک پیش شرط دموکراسی و حقوق بشر) و یک دموکراسی پارلمانی که حاکمیت مردم را تضمین کند اعتقاد دارم. چنین دموکراسی را می‌شود هم در فرمول یک نظام پادشاهی پارلمانی و هم در فرمول یک نظام جمهوری پارلمانی پیدا کرد.»
رضا پهلوی در پایان یادداشت خود نوشته است: «پس از گذار به سوی دموکراسی و آزادی در ایران، تدوین قانون اساسی و تعیین نوع نظام آینده با ملت ایران و نمایندگان مردم است، در فضایی کاملا آزاد و در شرایطی یکسان برای هر شهروند ایرانی. خط قرمز در جامعه امروز ایران بین جمهوری‌خواه و مشروطه‌خواه نیست. خط قرمز در جامعه امروز ایران بین دموکراسی‌خواهان و تمامیت‌خواهان است.»