روزنامه «ایزوستیا»، نوشت: دولت افغانستان قصد دارد قراردادی با شرکت ملی نفت و گاز چین در زمینه اکتشاف حوزه نفتی در منطقه آبی «آمودریا» امضاء کند. علاوه بر چین، رقبایی از آمریکا، انگلیس، استرالیا و پاکستان هم در این مزایده نفتی بزرگ مشارکت داشتند که مقامات پکن در آن پیروز شدند.
خبرنگارفارس که این موضوع را دنبال کرده، افزوده است:
این توافقنامه بین دولتی شامل ساخت پالایشگاه نفتی در دو استان شمالی افغانستان میشود که نخستین قرارداد نفتی منعقد شده بین مقامات کابل و پکن طی ده سال گذشته خواهد بود.
حوزه نفتی آمودریا در سال 1959 کشف شد و مراحل حفر آن توسط شرکتهای نفتی روسیه و سوئدی صورت گرفته است. حال سئوال اینجاست که پس چرا روسیه در این مزایده پرمنفعت شرکت نداشت؟
"عمر ناصر" مدیر مرکز مطالعات افغانستان معاصر در گفتوگو با خبرنگار این روزنامه در این باره گفت: روسیه در جهتگیری افغانستان بسیار غیرفعال عمل میکند. چین، هند، ایران و حتی کشورهای غربی به مراتب بیشتر از روسیه دارای ساختارهایی در داخل افغانستان هستند که منافع آنها را لابی کند.
به عقیده این کارشناس، البته روسها دلیل خاص خود را در این بین دارند و آن فقدان تضمین امنیتی است. و این در حالی است که برای چینی ها اولویتهای سیاسی به مراتب مهمتر از مسئل امنیتی است و به همین دلیل آنها حاضر به ریسک فعالیت در افغانستان هستند.
بر اساس شرایط در نظر گرفته شده درقرارداد، شرکت ملی-دولتی نفت و گاز چین 70 درصد از سود اجرای این طرح را به دولت افغانستان خواهد داد. مقامات کابل امیدوارند که این قرارداد به آنها این امکان را بدهد تا طی ده سال آینده بیش از 5 میلیارد دلار درآمد به بودجه دولت اضافه شود.
بر اساس ارزیابی زمین شناسان آمریکایی، ذخایر حوزه نفتی آمو دریا در بخش متعلق به افغانستان حدود 80 میلیون بشکه و ذخایر کل این حوزه نفتی متعلق به افغانستان-تاجیسکتان ممکن است به 1.5 میلیارد بشکه هم برسد.
این توافقنامه بین دولتی شامل ساخت پالایشگاه نفتی در دو استان شمالی افغانستان میشود که نخستین قرارداد نفتی منعقد شده بین مقامات کابل و پکن طی ده سال گذشته خواهد بود.
حوزه نفتی آمودریا در سال 1959 کشف شد و مراحل حفر آن توسط شرکتهای نفتی روسیه و سوئدی صورت گرفته است. حال سئوال اینجاست که پس چرا روسیه در این مزایده پرمنفعت شرکت نداشت؟
"عمر ناصر" مدیر مرکز مطالعات افغانستان معاصر در گفتوگو با خبرنگار این روزنامه در این باره گفت: روسیه در جهتگیری افغانستان بسیار غیرفعال عمل میکند. چین، هند، ایران و حتی کشورهای غربی به مراتب بیشتر از روسیه دارای ساختارهایی در داخل افغانستان هستند که منافع آنها را لابی کند.
به عقیده این کارشناس، البته روسها دلیل خاص خود را در این بین دارند و آن فقدان تضمین امنیتی است. و این در حالی است که برای چینی ها اولویتهای سیاسی به مراتب مهمتر از مسئل امنیتی است و به همین دلیل آنها حاضر به ریسک فعالیت در افغانستان هستند.
بر اساس شرایط در نظر گرفته شده درقرارداد، شرکت ملی-دولتی نفت و گاز چین 70 درصد از سود اجرای این طرح را به دولت افغانستان خواهد داد. مقامات کابل امیدوارند که این قرارداد به آنها این امکان را بدهد تا طی ده سال آینده بیش از 5 میلیارد دلار درآمد به بودجه دولت اضافه شود.
بر اساس ارزیابی زمین شناسان آمریکایی، ذخایر حوزه نفتی آمو دریا در بخش متعلق به افغانستان حدود 80 میلیون بشکه و ذخایر کل این حوزه نفتی متعلق به افغانستان-تاجیسکتان ممکن است به 1.5 میلیارد بشکه هم برسد.