پوتین فلسفهی اسلامی و عمرخیام را دوست دارد.
به گزارش ویچه وله
آلکساندر راهر، کارشناس شورای روابط خارجی آلمان و مولف کتاب "پوتین بعد از پوتین" میگوید، «ولادیمیر پوتین آیتاللهها را دوست ندارد». به نظر راهر موضع روسیه در خصوص ایران و غرب فقط نقش میانجی است و این موضع با انتخاب پوتین به مقام ریاست جمهوری روسیه ادامه خواهد یافت.
وی اضافه میکند: «پوتین قصد دارد یک میانجی واقعی باشد. در دکترین او ایران از جایگاه مهمی برخوردار است و پوتین تلاش میکند بازار ایران را از دست ندهد و قصد دارد دیپلماسی متعادلی را بین ایران و آمریکا حفظ کند.»
امید رهبران ایران به حمایت پوتین از ایران
راهر در صحبتهای خود با دویچه وله خاطرنشان میکند، اگر رهبران سیاسی یا دینی ایران امیدی به حمایتهای پوتین دارند، بیهوده است.
وی تاکید دارد: «در ده سال گذشته ایران باور کرده بود که روسها کمک خواهند کرد تا این کشورعضو "سازمان همکاریهای شانگهای" شود، اما روسها با آن مخالفت کردند. روسیه سامانه موشکی اس ۳۰۰ را هم به ایران نفروخت، بنابراین رهبران ایران باید آگاه شده باشند که روسیه فقط میانجی است، نه متحد ایران».
شعارهای ضدآمریکایی پوتین
پوتین به عقیدهی بسیاری از کارشناسان از یک جهان چندقطبی حمایت میکند. سخنان ضدآمریکایی او بویژه در رسانههای جمهوری اسلامی ایران انعکاس وسیعی مییابد.
راهر مولف زندگینامه پوتین و نویسندهی پرفروشترین کتابهای مربوط به روسیه در آلمان میگوید: «ایرانیها ضدآمریکایی واقعیاند و تقریبا در آستانهی یک جنگ با غرب قرار گرفتهاند. اما پوتین جنگی با غرب ندارد و نمیخواهد به دورهی جنگ سرد بازگردد. گرچه میان این کشور و آمریکا در ارتباط با نقش روسیه در اروپا و در تقابل با ناتو اختلاف وجود دارد، اما این اختلاف در قیاس با اختلاف ایران با آمریکا در درجهی دوم قرار دارد.»
راهر نتیجه میگیرد: «پوتین برای مدرنسازی روسیه نیاز شدیدی به غرب دارد و علیه غرب اقدامی نخواهد کرد. اما وی مخالف هرگونه جنگی علیه ایران است و میان ایران و غرب میانجیگری خواهد کرد.»
کارشناس: سیاست رسمی دولت روسیه، دوستی با آمریکا
بر خلاف راهر، النا دونایوا کارشناس ارشد بخش ایران انستیتوی شرقشناسی علوم روسیه براین باوراست که انتخاب پوتین چشمانداز خوبی برای مناسبات ایران و روسیه خواهد داشت. اما این کارشناس تاکید دارد در نظریه سیاست خارجی روسیه فدراتیو نوشته شده، مهمترین هدف روسیه میل به روابط خوب و استراتژیک با ایالات متحده آمریکا و اروپای غربی است.
دونایوا میافزاید: «ایران برای روسیه هم اهمیت دارد. در ظرف ۶ ماه گذشته تماسهای روسیه با ایران گسترش پیدا کرده و بازدیدها، مبادلات و کنفرانسها بیشتر شده وهر دو کشور دررفع اختلافات در خاورمیانه، قفقاز و آسیای میانه تشریک مساعی میکنند، بهطوریکه برخی از محافل سیاسی ایران حتی در مورد امکانات همکاری استراتژیک روسیه و ایران صحبت میکنند.»
به گفتهی دونایوا: «اما روسیه به همکاری استراتژیک با ایران علاقهای ندارد، زیرا ایران کشورهای آمریکا و اسرائیل را دشمن خود تلقی میکند. برای مسکو آمریکا رقیب است، نه دشمن.»
پوتین فلسفهی اسلامی و عمرخیام را دوست دارد
آلکسی موخین، مدیر"مرکز مطالعات سیاسی در مسکو" و مولف "زندگینامهی ولادیمیر پوتین" هم پیشبینی میکند که پوتین رئیس جمهور خواهد شد و تغییری در سیاست خاورمیانهای روسیه ایجاد نخواهد شد. وی میگوید، پوتین قصد ندارد ایران و سوریه را از دست بدهد و تعادل انرژی در اروپا نیز به هم بخورد. وی علاقهی ویژهای به ایران و سوریه دارد و مسائل مربوط به ایران را به دقت دنبال میکند. آلکسی موخین خاطرنشان میکند: «پوتین توجه ویژه آمریکا به ایران را هم درک میکند. وی خود از سیاستهای آمریکا رضایتی ندارد و این مسئله در سخنان ضدآمریکایی او انعکاس مییابد.»
آلکسی موخین در توصیف علائق شخصی پوتین هم میگوید، گرچه وی دربارهی ملاقات با آیتالله خامنهای تابهحال سخنی نگفته اما او به فلسفهی اسلام علاقه نشان داده و عمرخیام را هم دوست دارد.