با طرح پرسش های به اصطلاح «پینگ پانگی» آن هم بدون توجه به عمق مسئله وبیشتر بربنیاد گزارش های پرنت شده، بیننده گان خسته وعصبانی می شوند.
درهفته های اخیر، اتفاقات سیاسی مهمی در حوزۀ افغانستان درحال وقوع است که توجه همه را به خود جلب کرده است. بخش اعظم

ازجمله به طورمشخص در رابطه به نحوۀ گردانند گی وتنظیم پرسش ها وپاسخ ها در برنامه «کنکاش» انتقاد ها ونکته نظراتی مطرح است. اخیراً درمیان جماعت سیاسیون وتحلیل گران وعلاقه مندان مسایل سیاسی ادعا می شود که مجری برنامۀ کنکاش، قبل ازآغاز برنامه، صرفاً با یک دسته ازگزارش های روتین واغلب، قبلاً مصرف شده، با مهمانان برخورد می کند وبرخورد ایشان نیزتا اندازه یی سطحی واز روی سماجت است. طوری که مشاهده می شود ( مثلاً دربرنامه شب گذشته) سه مهمان- صفت الله صافی، هارون میر وشکریه بارکزی- می خواستند به بیننده ها درمورد موضوع بسیار مهم مسایل استراتیژیک «اطلاعات» لازم بدهند ومسیروقایع وچیدمان انتقادات ونظریات را منظم تر بیارایند؛ اما لحظه به لحظه با مزاحمت نا به جا وغیرحرفه ای مجری برنامه، شیرازۀ صحبت های شان قطع می شد.
کسانی که به برنامه دعوت می شوند؛ به روال معمول دارای اطلاعات تحلیل شده از وقایع پس پرده اند که باید فرصت مناسب برای شرح نظرات وبرداشت های شان داده شود.
با طرح پرسش های به اصطلاح «پینگ پانگی» آن هم بدون توجه به عمق مسئله وبیشتر بربنیاد گزارش های پرنت شده، بیننده گان خسته وعصبانی می شوند. من شخصاً درمجلس یکی ازاقارب حضور داشتم وهمه برنامه را تماشا می کردند. متوجه شدم که مجری برنامه تا حد زیادی ازاصل بحث مورد نظر، پرت است وپیوسته سعی می کرد بدون توجه به روح قضیه، بارانی از سوالات کلی واغلب «یک بارمصرف شده» را برسرمهمانان ببارد که سخت ملال آور بود ومن درین جا ترجیح می دهم تا عباراتی را که برخی مهمانان درانتقاد ازمجری برنامه به کار بردند، درین جا ننویسم.
مجری محترم درجریان صحبت کمترعلاقه نشان می دهد که حرف های طرف مقابل را بشنود؛ هضم کند وسپس سوال ضروری ازآن استخراج کند. موارد زیادی پیش آمد که تداخل واختلاط بی مورد سوال ها با جواب های مهمانان به وجود آمدو حتی یکی ازبیننده ها متوجه شد که سوال ها با توضیحات نیمه تمام مهمان هیچ همخوانی نداشت. دربسیاری مواقع، مجری برنامه درجریان توضیحات مهمان، بیشتربه این فکرمی کندکه چه سوال دیگری را به وسط حرف پرتاب کند.
با حفظ حرمت مجری گرامی برنامه، لازم دانستم این مسأله را یاد آوری کنم. رزاق مأمون