فلم‌های سکسی در شهر کابل، به آسانی و در هرکجای این شهر، به نرخ‌های متفاوت خرید و فروش می‌شود. هر فلم سکسی در مناطقی مانند: جاده نادرپشتون، کوته‌سنگی و... از پنجاه تا صد و بیست افغانی به فروش می‌رسد. جوانانِ بین 14 تا 20سال بیشترین خریداران این فلم‌ها هستند.
گزارش تحقیقاتی: منتشره روزنامۀ هشت صبح
یک گفتگوی کوتاه
- سلام. فلم «صد» داری؟
-ها. دارم. کجایی‌اش را کار داری؟
- یک‌تا افغانی کار داشتم.
- دارم؛ افغانی، پاکستانی، ایرانی، امریکایی، چینایی - هر «قسم» که کار داشته باشی، دارم.
- قیمت‌های‌شان چند است؟
- از سی‌دی، پنجاه افغانی، و دی‌وی‌دی، هشتاد.
این گفتگو با پسر جوانی در جاده‌ی نادرپشتون شهر کابل صورت گرفته است که در کنار فروش سی‌دی‌های آهنگ، سی‌دی‌های فلم سکسی یا پورن هم می‌فروشد. فلم پورنو در افغانستان به نام‌های فلم صد، سوپر، شش، غریبانه و... یاد می‌شود. جاده‌ی نادرپشتون، کوته‌سنگی، شهر نو، چوک از جاهایی است که این‌گونه فلم‌ها در آن، آزادانه به فروش می‌رسد.
در جاده نادرپشتون، این گونه فلم‌ها، علاوه بر این‌که براساس محل تولیدشان؛ یعنی ایرانی، پاکستانی، فرانسوی و... فروخته می‌شود، براساس درصدی نیز به فروش می‌رسد. وقتی از یکی از این فروشندگان پرسیده شد که براساس چه، درصدی این فلم‌ها را تعیین می‌کنند، گفت براساس «برهنه‌بودن» بازیگران. فلم‌هایی که تا اندازه‌ای بازیگران آن عریان استند، هشتاد فی‌صد گفته می‌شود و فلم‌هایی که برهنگی بازیگرانش بیشتر است، به‌نام فلم صد فی‌صد مشهور است که به‌صورت خلاصه، به آن فلم «صد» می‌گویند.
به فلم‌های پورنو، سوپر نیز گفته می‌شود.
شش که در زبان انگلیسی به آن «سکس» (six) گفته می‌شود، نامی شده است تا فروشندگان و خریداران فلم‌های عریان، به‌صورت رمزی، از آن استفاده کنند. و اما «غریبانه» متفاوت‌تر از این‌ها است.
واژه غریب - که به معنای بیگانه می‌باشد - در افغانستان، مترادف نادار و فقیر است. فروشندگان با کنایه می‌گویند غریبانه به‌خاطری به این‌نوع فلم‌ها گفته می‌شود که بازیگران آن از فرط «ناداری» عریان می‌باشند.
صداقت
هر فلم سکسی از 50 تا 120 افغانی در کابل فروخته می‌شود. به‌گفته فروشندگان این‌نوع فلم‌ها، آنها یک دی‌وی‌دی اصلی را به ارزش 40افغانی از عمده‌فروشان می‌خرند و پس از تکثیر و بخش‌بندی، به‌نام‌های مختلف آن را به‌فروش می‌رسانند.
اما مقام‌ها در ریاست افغان‌فلم می‌گویند که این فروشندگان از سوی «کسانی» گماشته می‌شوند تا فلم بفروشند و در بدل این کار، پول دریافت می‌کنند.
حبیب (نام مستعار) یکی از این فروشنده‌ها گفت که مشتریان آنان اکثرا جوانان بین 14 تا 20سال هستند. وی گفت آنها می‌دانند که چه‌کسی به دنبال فلم‌های سکسی است و هرگاه بر کسی مشکوک شوند، به او فلم نمی‌فروشند. شمار زیادی از این فروشندگان، سی‌دی‌های سفید را به نام فلم سکس می‌فروشند، اما حبیب می‌گوید او نمی‌خواهد با این کار، مشریانش را از دست بدهد. وی گفت: «بعضی از سی‌دی‌فروشان، سی‌دی‌های سفید را، فلم سکس گفته، می‌فروشند، اما من این کار را نمی‌کنم؛ به‌خاطری که نمی‌خواهم مشتریانم را از دست بدهم.»
با این‌حال، در شهر کابل و به‌ویژه جاده نادرپشتون، هرنوع فلم سکسی را می‌توان به‌دست آورد؛ افغانی، پاکستانی، هندی، ایرانی، چینایی – حتا - فلم‌های جانوران با انسان نیز در این جاده قابل دسترس است.
یکی از دست‌فروشان فلم‌های پورن که در جاده نادرپشتون بکسی از سی‌دی‌ها را برای فروش گذاشته بود، یک حلقه سی‌دی را از میان بکسش بیرون کرد و خطاب به خبرنگار 8صبح گفت: «هشتاد فی‌صد است. صد فی‌صدش را هم دارم.» بر پشت این سی‌دی تصویر زنان برهنه حک شده بود. اما وقتی از او درخواست مصاحبه شد، گفت: «اگر صدلک (ده‌میلیون) دالر هم بدهی، نخواهم گفت که فلم سکس می‌فروشم؛ برو به بهانه فلم خریدن، در داخل مارکیت [خیرخواه با سی‌دی‌فروشان عمده] مصاحبه کن.»
رییس افغان‌فلم در این مورد می‌گوید، بیشتر این فروشنده‌ها، فلم‌های سکسی را به‌دلیل این‌که مبادا از سوی پولیس و افغان‌فلم بازداشت شوند، در بکس‌های‌شان ندارند. او می‌گوید: «این دست‌فروشان وقتی مطمین شدند که واقعا با خریدار فلم سکس مقابل هستند، پول‌شان را می‌گیرند و خریدار را می‌گویند تا منتظر باشد – نفر اصلی و عمده‌فروش را هم نشان نمی‌دهند - و می‌روند و از نزد موچی(کفاش)، بولانی‌فروش، دکاندار و کسان دیگری فلم می‌آورند.»
8 افغانی، یک کلیپ
تنها فروشندگان دوره‌گرد نیستند که فلم‌های سکسی می‌فروشند، کسانی‌که یک کمپیوتر در مکان‌های مزدحمی چون سر زیرزمینی، چوک، مارکیت‌های موبایل‌فروشی و کوته‌سنگی دارند نیز، دست به فروش این فلم‌ها می‌زنند؛ اما فروش در این مکان‌ها متفاوت است. کسانی‌که برای خرید فلم نزد این کمپیوترکاران مراجعه می‌کنند، باید کارت حافظه یا «فلش» داشته باشند؛ چون این فروشنده‌ها، کلیپ ویدیویی را از کمپیوترشان به کارت حافظه انتقال می‌دهند. فروش فلم‌های پورن در این مکان‌ها براساس گیگابایت (GB) است. یکی از فروشندگان در کوته‌سنگی گفت که هر جی‌بی فلم سکسی را در بدل پنجاه افغانی به فروش می‌رساند. اما فروشنده‌ای دیگر که هر کلیپ را جداگانه می‌فروشد، می‌گوید به‌دلیل این‌که کلیپ‌های سکسی او از کیفیت عالی برخوردار است، او هر کلیپ را در بدل 8افغانی به‌فروش می‌رساند. این فروشنده می‌گوید: «وقتی می‌دانیم که گناه می‌کنیم، چرا باید یک پول خوب نگیریم. به‌همین خاطر من هر کلیپ سکسی را از هشت تا ده افغانی می‌فروشم.» این فروشنده که هرگز نامش را به زبان نیاورد، گفت که ضمانت می‌دهد بهترین فلم‌های سکسی را -حتا از یک تعداد آوازخوان‌ها- نیز در کمپیوتر خود دارد.
کمپیوترداران کنار جاده در کوته‌سنگی اکثرا دست به فروش این‌گونه فلم‌ها می‌زنند و ترسی از بابت فروش آن ندارند. یکی از این فروشنده‌ها که نخواست نامش گرفته شود، گفت که وقتی «جنایی» هم آنها را ببرد، با پرداخت رشوه دوباره آزاد می‌شوند. او می‌گوید که چندی پیش یکی از این فروشنده‌ها به جرم فروش فلم‌های عریان، بازداشت شد، اما با پرداخت دوهزار افغانی رشوت، دوباره رها گردید. کلیپ‌های سکسی این فروشنده‌ها اکثرا برای موبایل و در قالب «3GP»(یک نوع فایل تصویری برای موبایل) است. این فروشندگان می‌گویند اکثر مشتریان‌شان را جوانان خردسن تشکیل می‌دهد.
شیوه فلم خواستن از نزد فروشنده‌های کوته‌سنگی هم مانند فلم خواستن از فروشنده‌های جاده نادرپشتون است، اما در این‌جا یک رمز دیگر نیز وجود دارد. وقتی کسی برای خریدن فلم‌های عریان می‌رود، اگر بگوید «از همان فلم‌ها» کار دارد، به‌راحتی برایش فلم می‌فروشند.
ناکامی افغان‌فلم
مقام‌ها در ریاست افغان‌فلم می‌گویند برای جلوگیری از پخش و نشر این‌گونه فلم‌ها، تلاش می‌کنند، اما جلوگیری از فروش و تکثیر فلم‌های سکس، به‌گفته این مقام‌ها، کار ساده‌ای نیست. انجنیر لطیف احمدی، رییس افغان‌فلم می‌گوید: «در دنیا جلو فلم پورنو (سکس) گرفته نمی‌شود، چون این کار به [یکی از] راه‌های پولدار شدن تبدیل شده است.»
رییس افغان‌فلم گفت: «تا اندازه‌ای می‌شود جلو این کار را گرفت، اما صد درصد نه؛ و هیچ‌کسی ادعا کرده نمی‌تواند که یک فلم سکس هم در بازار وجود ندارد.»
با آن‌که ریاست افغان‌فلم می‌گوید در هر هفته یک یا دوبار مسوولان این ریاست برای جمع‌آوری فلم‌های غیراخلاقی، بازار را بررسی می‌کنند، اما هر فرد عادی می‌تواند به آسانی فلم‌های سکسی خریداری کند.
انجنیر لطیف می‌افزاید فروش فلم‌های سکسی بیشتر بر می‌گردد به دست‌فروشان، او می‌گوید: «کسانی هستند که دست‌فروشان را می‌گمارند و برای‌شان از بابت فروش این‌گونه فلم‌ها پول می‌دهند و دست‌فروشان هم در شناخت کسانی‌که نزدشان مراجعه می‌کنند، بسیار دقیق استند.» اما مقام‌ها در افغان‌فلم نمی‌دانند که چه‌کسی، دست‌فروشان را برای فروش این فلم‌ها می‌گمارد.
با این‌حال، رییس افغان‌فلم اطمینان می‌دهد که در مارکیت‌های فلم‌فروشی، فلم پورنو پیدا نمی‌شود: «در مارکیت‌های عمده، مارکیت خیرخواه و نادرپشتون، شما نمی‌توانید که این‌گونه فلم‌ها را پیدا کنید، چون از میان این سی‌دی‌فروشان هیاتی وجود دارد که بازار را کنترول می‌کند و هرگاهی که هیاتی متشکل از افغان‌فلم، سارنوالی و جنایی مرکز برای کنترول رفته‌اند، هیچ فلم سکسی پیدا نکرده‌اند.»
با این‌حال، عبدالخالق، یکی از سی‌دی‌فروشان، اما عمده‌فروشان را مقصر اصلی می‌داند و می‌گوید که آنها، فلم‌های غیراخلاقی را به فروشنده‌های دوره‌گرد می‌دهند.
اما عزیزاحمد، یکی از سی‌دی‌فروشان در مارکیت خیرخواه می‌گوید، تنها دست‌فروشان‌اند که این‌گونه فلم‌ها را به فروش می‌رسانند. او می‌افزاید با آن‌که چند باری، سی‌دی‌فروشان روی سرک، به جرم فروختن سی‌دی‌های غیراخلاقی بازداشت شده‌اند، اما هنوزهم هستند کسانی‌که دست به فروش این نوع فلم‌ها می‌زنند.
در همین‌حال، منابعی در افغان‌فلم می‌گویند، ریاست افغان‌فلم می‌داند که فلم‌های اصلی (اورجینال) از کجا و توسط چه‌کسی وارد کشور می‌شود. این منابع می‌گویند در میان فلم‌های اصلی، فلم‌های سکسی هم شامل می‌شود. منابع به‌گونه نمونه یک سی‌دی اصلی سکسی را با شماره مسلسل «AAA-3098» نشان داده و مدعی شده‌اند فردی به‌نام رحیم، فلم‌هایی به این مشخصه را وارد کابل می‌کند. این منابع گفته‌اند رحیم اکنون در مارکیت خیرخواه، دکان موبایل‌فروشی دارد، اما فلم‌های پورنو می‌فروشد.
این منابع می‌گویند رحیم یکی از عمده‌فروشان فلم‌های سکسی است و تاکنون مورد پی‌گرد قانونی قرار نگرفته است.
اما خبرنگار 8صبح موفق به پیدا کردن فردی به‌نام رحیم در این مارکیت نشد.
منابع هم‌چنین می‌گویند فردی که به «ببرکِ کوته‌سنگی» مشهور است نیز، دست به فروش فلم‌های سکسی می‌زند. این منابع گفته‌اند که ریاست افغان‌فلم توان جلوگیری فروش فلم توسط این شخص را ندارد. با آن‌که شماری از مردم هم می‌گویند که ببرک موزیک سنتر، فلم‌های عریان می‌فروشد، اما خبرنگار 8صبح موفق به اثبات این ادعا یا خرید فلم از این کست‌فروشی نشد.
با این‌حال، رییس افغان‌فلم می‌گوید که آنها تا اندازه‌ای جلو فروش فلم‌های مبتذل و عریان را گرفته‌اند. او می‌گوید: «اگر جلو این کار در افغانستان گرفته نمی‌شد، حالا به شکل «مورچه» در بین جوانان جا باز می‌کرد.»
اما منابعی دیگر می‌گویند که ریاست افغان‌فلم ده‌درصد هم توانایی جمع‌آوری فلم‌های سکسی را ندارد. چون هیاتی که برای بررسی بازار می‌رود، با فلم‌فروشان سازش دارد. این هیات شامل سه نماینده از ارگان‌های، افغان‌فلم، سارنوالی و جنایی مرکز، می‌شود.
منابع می‌گویند که نماینده افغان‌فلم نیز با فلم‌فروشان سازش دارد: «حتا نماینده افغان‌فلم نیز سازش دارد و اگر جهت بررسی را هم تغییر بدهیم، بازهم فروشنده‌ها خبر می‌شوند.»
با این‌حال، مقام‌ها در ریاست افغان‌فلم می‌گویند که همه این‌گونه فلم‌ها از پاکستان و گاهی هم از چین وارد کشور می‌شوند. انجنیر لطیف احمدی، رییس افغان‌فلم، می‌گوید: «نه تنها حالا بلکه بیشتر از بیست سال می‌شود که فلم‌های سکسی از پاکستان به افغانستان وارد می‌شود. به‌خاطر این‌که ما دوهزار و پنج‌صد کیلومتر سرحد با پاکستان داریم، اگر جلو این کار (ورود فلم‌های سکس) در تورخم گرفته شود، راه‌های دیگری وجود دارد که این کار از آن طریق صورت می‌گیرد.»
رییس افغان‌فلم می‌گوید کسانی‌که این‌گونه فلم‌ها را از پاکستان وارد می‌کنند، در خانه‌ها و زیرخانه‌های‌شان، وسایل تکثیر دارند و از یک فلم چندین فلم می‌سازند.
رییس افغان‌فلم در پاسخ به این پرسش که خریداران اصلی فلم‌های پورن کی‌ها هستند، گفت: «یک قشر مخصوص جامعه، این فلم‌ها را تماشا می‌کند و خانواده‌ها و کسانی‌که در سطح فرهنگی بالایی قرار دارند، فلم سکس تماشا نمی‌کنند؛ یک تعداد مردمی که بی‌کار اند و به‌کار ضرورتی ندارند و بسیار شوق‌زده هستند، همین‌ها، این‌گونه فلم‌ها را تماشا می‌کنند.»
در همین‌حال، جنرال عبدالظاهر، رییس تحقیقات جنایی پولیس کابل، نشر فلم‌های مبتذل را یک تبلیغ فرهنگی می‌داند و می‌گوید که این فلم‌ها اکثرا جوانان بی‌پناه را هدف قرار می‌دهد.
او ادعاهایی مبنی بر همکاری پولیس و جنایی با فروشنده‌های فلم‌های عریان را رد می‌کند.
جنرال عبدالظاهر می‌افزاید از نظر قانونی فروش فلم‌های سکسی مجاز نیست.
آمر تحقیقات جنایی قوماندانی امنیه کابل، می‌گوید که آنها تلاش نهایی‌شان را انجام داده‌اند تا جلو نشر و فروش فلم‌های مبتذل را بگیرند، اما به‌گفته او جلوگیری از فروش این‌گونه فلم‌ها کاری دشوار است. این مقام پولیس کابل می‌پذیرد که پولیس کابل کنترول کامل بر این کار ندارد: «یک تا فلم گرفتنش آسان است، اما یک‌تا را بگیرید، دوتای دیگر می‌آید. صدتا را بگیرید دوهزارتای دگر می‌آید. این، کار اساسی نیست.» او می‌گوید در این باره باید کار فرهنگی صورت گیرد: «کنترول و جلوگیری یک کار موقت و ابتدایی است، چاره اساسی این است که افغان‌فلم و وزارت اطلاعات و فرهنگ ده‌ها فلم تربیوی بسازند تا توجه مردم، به‌ویژه جوانان از فلم‌های مبتذل دور شود.»
این مقام در فرماندهی پولیس کابل هم می‌پذیرد که فلم سکسی به‌صورت عمده و از سوی دکانداران فروخته نمی‌شود، بلکه سی‌دی‌فروشان دوره‌گرد این فلم‌ها را می‌فروشند. او می‌گوید فلم‌های سکسی به شکل سازمان‌یافته در بازارهای کشور و به‌خاطر پول پیدا کردن، فروخته می‌شود. به‌گفته آمر جنایی پولیس کابل کسانی هستند که پشت این سازمان‌ها قرار دارند و میلیون‌ها دالر از آن عاید به‌دست می‌آورند. اما آقای ظاهر می‌گوید که در افغانستان چنین کسانی نیست: «فقط چند تا فروشنده بی‌احساس و بی‌وجدان است که نمی‌فهمد جامعه‌اش تباه می‌شود.»
او افزود که تنها با یک مورد سرخورده‌اند که گروهی فلم سکس را تکثیر می‌کرد، اما از سوی پولیس دستگیر شده است.
با این‌حال، وقتی خبرنگار 8صبح خواست سندی از بابت بازداشت فروشنده‌های فلم سکسی را مشاهده کند، این مقام گفت که اسناد آنها محرم است.
او می‌گوید که هرگاه مقام‌ها با پولیس همکاری نکنند، برای پولیس دشوار است که جلو این کار را بگیرد. او خطاب به شهرواندان کشور می‌گوید: «به‌خاطری که از فاسد شدن خانواده‌های‌تان جلوگیری کنید، با پولیس همکار شوید.»
با آن‌که تنها راه مقابله با این پدیده گم‌راه‌کننده، جمع‌آوری آن از بازار نیست، بل باید در مقابل، ریاست افغان‌فلم دست به تهیه و تولید فلم‌های آموزنده و سرگرم‌کننده بزند؛ اما مقام‌ها در این ریاست می‌گویند که آنها برای تهیه فلم، حتا یک افغانی هم بودجه ندارند.
«به خاطر لذت بردن می‌بینم»
نوید، پسر جوانی است که برای خریدن فلم پورن، به جاده نادرپشتون آمده است. وی، پس از بسیار اصرار، حاضر به مصاحبه می‌شود. او هم تایید می‌کند که این‌گونه فلم‌ها را از سی‌دی‌فروشان دوره‌گرد به‌دست می‌آورد. نوید می‌گوید برای اولین‌بار یکی از دوستانش او را به این جاده و برای خریدن فلم سکسی آورده بود و حالا خودش کاملا آشنا است که با چه شیوه‌ای و از کدام سی‌دی‌فروش فلم به‌دست آورد: «با آواز بلند گپ نزنی و با صدای «پخچ» بگویی که فلم صد داری؟»
او با آن‌هم شکایتی از این فروشنده‌ها دارد: «این‌ها، دروغ هم می‌گویند. زمانی‌که برای اولین‌بار به این‌جا آمدم، فلم ایرانی یا عربی خواستم، اما وقتی فلم را خریدم و در خانه «چک» کردم، فرانسوی برآمد.» او می‌گوید که برای لذت بردن، این فلم‌ها را تماشا می‌کند.
این پسر جوان که خود را دانش‌آموز مکتب ... معرفی می‌کند، می‌گوید پس از تماشای فلم‌های سکسی، دست به خودارضایی می‌زند.
پیامدهای ناگوار
سید روح‌الله رضوانی، ماستر روانشناسی و از استادان این رشته در یکی از دانشگاه‌های خصوصی، می‌گوید قدرت غریزه جنسی در جوانان حدود 14 تا 15سال به حد زیادی، قوی است. این استاد دانشگاه می‌گوید، هرگاه جوانان، به تماشای فلم‌های پورنو روی بیاورند، دیگر توان مدیریت غریزه‌های جنسی خویش را از دست می‌دهند.
او محرک‌هایی چون فلم‌های پورنو را «لذت‌بخش و آزاردهنده» می‌داند و می‌گوید: «این نوجوانان، تدریجا به محرک‌های لذت‌بخش و آزاردهنده وابستگی پیدا می‌کنند و تماشای این فلم‌ها به تدریج تبدیل به نوعی اعتیاد ذهنی و جنسی می‌شود.»
این روانشناس می‌گوید وقتی تماشای این‌گونه فلم‌ها به یک عادت تبدیل شد، رفته‌رفته جوان را ارضا نمی‌کند و جوان در صدد رفتار جنسی می‌براید و در این حالت از در دسترس‌ترین چیزها برای ارضای میل جنسی‌اش استفاده می‌کند. رضوانی می‌گوید هرگاه جوان به یک‌چنین حالتی برسد، احتمال این‌که به محارمش تجاوز کند، بیشتر متصور است.
او اعتیاد به فلم‌های سکسی را، مانند اعتیاد به مواد مخدر می‌داند.
به‌گفته آقای رضوانی، کسانی‌که با دیدن این‌گونه فلم‌ها دست به خودارضایی می‌زنند، به مرور زمان عزت و اعتماد به نفس‌شان را از دست می‌دهند: «خودارضایی اولین تاثیرش را بالای اعتماد به نفس و عزت نفس انسان می‌گذارد؛ یعنی احساس ارزشمندی انسان را نزد خودش پایین می‌آورد. تاثیر دوم خودارضایی، روی اراده انسان است؛ این عمل شدیدا احساس قدرت اراده انسان را پایین می‌آورد.
وقتی انسان در نتیجه خودارضایی به این نتیجه می‌رسد که من قدرت خودکنترولی امیال خود را ندارم، با خود می‌گوید که آدم بی‌اراده‌ای است.»
این روانشناس می‌گوید ضعف اراده انسان رفته‌رفته به دیگر ابعاد شخصیتی او سرایت می‌کند و در نهایت، این‌گونه افراد، منفعل و «ترسو» می‌شوند. به‌گفته رضوانی، خودارضایی فزیولوژیک، دردهای کمر، سر و ضعیف شدن چشم را به‌همراه دارد.
او می‌گوید اکثر خشونت‌های جنسی در خانواده، از تماشای چنین فلم‌ها نشات می‌گیرد. رضوانی می‌گوید به‌دلیل تماشای فلم‌های پورنو، شریک‌های جنسی، به‌ویژه مردها، تقاضای رفتارهای خشن و نامتعارف را مطرح می‌کنند که در اکثر اوقات برای طرف مقابل، آزاردهنده است.
و اما چرا تماشای فلم‌های سکسی؟
سراج‌الدین علیمی، استاد در دانشکده روانشناسی دانشگاه کابل، دلیل روی آوردن جوانان به تماشای فلم‌های مبتذل را در ضعیف شدن نقش نهادهای تربیتی می‌داند: «به نظر من علت روی آوردن جوانان به چنین مسایل، در ضعیف شدن نقش تربیتی خانواده‌ها، مساجد و مکاتب می‌باشد.» او می‌گوید ملاامامان مساجد به‌گونه‌ای که باید، توانایی تدریس دانش‌آموزان را ندارند و نمی‌توانند به شکل درست، مسایل جنسی را مطرح کنند.
به‌گفته علیمی، در مکاتب نیز آموزش‌هایی در مورد مسایل جنسی وجود ندارد: «در مکاتب ما آموزش جنسی داده نمی‌شود، این یک خلا است. باید مضامینی می‌بود، آموزش‌هایی برای جوانان در این خصوص داده می‌شد، تا جوانان مدیریت درست غریزه جنسی‌شان را فرا می‌گرفتند.»
این استاد دانشگاه کابل، بی‌کاری، نبود برنامه‌های تربیتی و آموزشی موثر در رسانه‌ها و ضعیف شدن اخلاق اجتماعی را از دیگر عوامل روی آوردن جوانان به تماشای چنین فلم‌ها می‌داند. او می‌گوید: «اکثر برنامه‌های رسانه‌ای در افغانستان به‌جای این‌که جلوگیری‌کننده باشد، تحریک‌کننده است.»
او می‌گوید برای جوانانی که واجد شرایط مکتب هستند، باید زمینه‌های آموزش فراهم شود.
فروش فلم‌های سکسی در حالی بازار پررونق یافته است که این عمل مغایر قانون است.
اگر جلو فروش این فلم‌ها گرفته نشود – همان‌گونه رییس افغان‌فلم آن را «تباه‌کن» می‌داند - جامعه را به‌سوی خطراتی جبران‌ناپذیر می‌برد.
تماشای فلم‌های عریان، افزون بر این‌که از نگاه اسلام حرام دانسته شده است، تاثیرات بد و مخربی بر نگرش و رفتار جنسی جوانان نیز دارد. از همین‌رو، فروش این نوع فلم‌ها در تمام کشور اسلامی ممنوع است.