
پرچ سفید طالبان بر فراز معترضان تکان می خورد. یک ناظرمدنی می گوید: چرا این ها برضد جنایات درحال انجام درافغانستان تظاهرات نمی کنند؟
دانشگاه کابل روز گذشته، شاهد تظاهرات شماری از تظاهرکنندگان در اعتراض به نشر فلمی بود که در آن به پیامبر اسلام توهین شده است. تظاهرکنندگان پرچمهای سفید و سیاه را که در آن کلمه طیبه نوشته شده بود، حمل میکردند.
پرچم طالبان در زمان حاکمیت این گروه در افغانستان سفید بود و القاعده نیز از پرچم سیاه استفاده میکند. این تظاهرکنندگان علیه دموکراسی شعار دادند و خواستار امارت اسلامی در افغانستان شدند.
تظاهرکنندگان عکسهای بارک اوباما، رییسجمهور امریکا و پرچمهای امریکا و اسراییل را آتش زدند. آنها شعارهای «مرگ بر امریکا و مرگ بر اسراییل و زنده باد فلسطین» سر میدادند.
صدیق صدیقی، سخنگوی وزارت داخله در گفتگو با 8 صبح گفت تظاهراتی که روز گذشته در مقابل دانشگاه کابل بهراه افتاد، مجوز قانونی نداشت. او گفت براساس قانون، جواز هر تظاهرات باید 24 ساعت پیش از برگزاریاش، گرفته شود.
سخنگوی وزارت داخله گفت هر تظاهراتی که پولیس از آن خبر نداشته باشد، مظاهره نه، بلکه آشوب شمرده میشود.
صدیقی در رابطه به پرچمهای سیاه و سفید تظاهراتکنندگان گفت: «اگر یک یا دونفر با استفاده از فرصت پرچم مخالفان را [حمل کرده باشد] این کار را حق ندارند، چون علیه نظام، علیه قانون اساسی، دموکراسی و آزادی افغانستان است.»
آقای صدیقی گفت در صورتیکه تظاهراتکنندگان به حمایت از مخالفان شعار داده باشند، باید بدانند که «طالبان جاهلترین و تاریکترین گروه هستند و هر کس که از طالب حمایت میکند، در کشتن و قتل مردم افغانستان دست دارد.»
اما شماری از تحلیلگران میگویند نفوذ جریانهای افراطی در دانشگاه کابل، خطرناک است. عزیز رفیعی، رییس مجتمع جامعه مدنی افغانستان، میگوید مشکل اصلی این است که تصمیمها اکثرا براساس منافع کشورهای همسایه مطرح میشود.
آقای رفیعی میگوید تاکنون در بیشترین کشورهای جهان اسلام تظاهرات خشونتآمیز علیه فلمی که در امریکا منتشر شده، صورت نگرفته و تظاهراتهای خشونتآمیز بیشتر در کشورهایی وجود داشته که در آن گروه القاعده و سایر گروههای تندرو و افراطی نفوذ داشتهاند.
رفیعی گفت: «افغانستان بیشتر ضرورت به عکسالعمل به جنایاتی دارد که فعلا در داخل افغانستان صورت میگیرد و در این مورد هیچکس صدای خود را نمیکشد.»
به باور آقای رفیعی، دست استخبارات کشورهای همسایه در افغانستان «چنان باز است و قوی» که نیروهای دموکرات نمیتوانند چنین حرکتهایی را راهاندازی کنند.
آقای رفیعی میگوید دولت افغانستان باید در رابطه به مسایل جدی، افکار عامه مردم را آگاه کند تا مردم شکار حلقات تندرو نشوند. او میگوید لازم بود تا دولت شکایتنامهای در این مورد برای جامعه جهانی ارایه میکرد.
رفیعی در رابطه به موجودیت پرچمهای سفید و سیاه در دانشگاه کابل گفت: «این بسیار خطرناک است. دانشگاه کابل نباید به یک مرکز سیاسی سوقدهی مردم به طرف بنیادگرایی باشد، بلکه دانشگاه باید محل سوقدهی مردم بهسمت تفکر علمی باشد.»
در همین حال، برخی از استادان دانشگاه کابل از نفوذ گروههای افراطی و بنیادگرا در دانشگاه ابراز نگرانی میکنند.
فیضالله جلال، استاد دانشکده حقوق، میگوید: «وضعیت متاسفانه نگرانکننده است. مخالفان دولت از این وضعیت استفادهجویی میکنند و به حضورشان میافزایند و روزبهروز تعدادی از جوانان را بهطرف خود میکشانند.»
آقای جلال میگوید افکار افراطی با گذشت هر روز در دانشگاههای افغانستان گسترش مییابد. جلال از حکومت انتقاد کرده گفت که هیچ برنامهای برای جلوگیری از جلبوجذب دانشجویان به افکار تندروانه در دانشگاه کابل ندارد.
آگاهان میگویند افراطگرایان با استفاده از فضای دموکراسی علیه دموکراسی شعار میدهند، در حالی در زمان طالبان، فضای تکصدایی حاکم بود و هیچ شهروندی جرات اظهار نظر و عقیده نداشت. این اقدامات در جامعه نوپای افغانستان یک زنگ خطر و تهدیدی جدی علیه ارزشهای مندرج در قانون اساسی، آزادی بیان و دموکراسی بهشمار میرود.
به باور آگاهان، حضور برخی جریانهای افراطی بدون هویت سیاسی و حتا مجوز میتواند در درازمدت تاثیرات بدی به فضای موجود داشته باشد.