روسیه: ما مخالف موافقتنامه امنیتی میان افغانستان و آمریکا نیستیم

پاسخ های سفیر روسیه درکابل به هارون نجفی

متن زیر گفتگوی هارون نجفی زاده خبرنگار بی بی سی با اندری آوتیسیان، سفیر روسیه در افغانستان است:

آقای سفیر! فکر می‌کنید ماموریت ناتو در افغانستان شکست خورده‌است؟

هنوز باید منتظر ماند و دید که آیا مأموریتی که شورای امنیت سازمان ملل متحد به نیروهای کمک به امنیت در افغانستان ـ آیساف ـ داده انجام می‌شود یا نه. آنها تصمیم گرفته‌اند که تا پایان سال ۲۰۱۴ نیروهای خود را خارج کنند.

آنگونه که من می‌دانم پیش از آن زمان، آنها باید به شورای امنیت بروند و گزارش کاملی از مأموریت‌شان ارائه کنند. اینکه چه دستاوردهای داشته‌اند.

اما متأسفانه نمی‌توانم بگویم که اوضاع در افغانستان دارد بهبود می‌یابد. به طور مثال، چند سال پیش شمال افغانستان نسبتاً امن و باثبات بود. اما حالا جنگ در تمام کشور جریان دارد.

هر روز در باره حملات تروریستی، انفجار، بمب کنارجاده‌ای و حملات انتحاری می‌شنویم. بنابراین، نمی‌توان گفت که اوضاع امنیتی رو به بهبود است. این چیزی است که روسیه را خیلی نگران کرده است.

شما فکر می‌کنید که خروج نیروهای ناتو به بهبود اوضاع امنیتی کمک خواهد کرد؟ چون شورشیان می‌گویند که آنها علیه خارجی‌ها سلاح برداشته‌اند؟

آیساف مأموریت گرفته که با تروریزم در افغانستان بجنگد. اگر آنها تا سال ۲۰۱۴ کارشان را انجام بدهند و مأموریت شان تکمیل شود، اوضاع باید تا آن زمان باثبات باشد و خروج آنها تغییر زیادی در پی نخواهد داشت. در غیر آن فکر نمی‌کنم که خروج آنها به موقع باشد.

بنابراین، شما مخالف خروج آنها هستید؟

من طرفدار این هستم که آیساف مأموریت خود در زمینه مبارزه با تروریزم را به انجام برساند.

آقای سفیر! دولت افغانستان و آمریکا موافقتنامه امنیتی دوجانبه را برای افغانستان بعد از خروج نیروهای ناتو امضا می‌کنند. فکر می‌کنید این به برقراری ثبات در افغانستان کمک خواهد کرد؟

امضای موافقتنامه‌های دوجانبه کار کشورهای مستقل است که افغانستان و آمریکا چنین‌اند. اگر این حضور آمریکایی ها برای آموزش نیروهای امنیتی افغان باشد ما نمی‌توانیم مخالف آن باشیم. این کاری است که خود ما هم آن را انجام می‌دهیم.

روسیه نیروهای امنیتی افغانستان را حمایت می‌کند. ما آنها را آموزش می‌دهیم، تجهیز می‌کنیم و خوب است که چنین کاری ادامه یابد. جامعه جهانی باید این کار را بکند تا نیروهای امنیتی افغانستان قادر شوند از کشورشان محافظت کنند.

نظر شما در مورد پایگاه‌های دایمی آمریکا در افغانستان چیست؟

ما امیدواریم که شاهد ایجاد پایگاه‌های دایمی خارجی در افغانستان نباشیم. این کار قطعاً ما را ناراحت می‌کند ــ نه تنها ما را ناراحت می‌کند که تمام همسایه‌های افغانستان را، فکر می‌کنم، ناراحت خواهد کرد. چون هیچ کشور مستقلی نمی‌خواهد نیروهای کشور دیگری نزدیک مرزهایش باشد. اما حالا این موضوع مطرح نیست.

آمریکا در باره تعداد سربازانی که قرار است بعد از ۲۰۱۴ در افغانستان مستقر کند، فکر می‌کند. به نظر شما آیا آمریکا با حضور کمرنگ‌تر، مثلاً در حد بیست یا سی هزار نیرو، می‌تواند اوضاع امنیتی افغانستان را با ثبات کند؟ ‌

اول‌تر از همه، نیروهای امنیتی ملی افغانستان و دولت این کشور باید به اندازه‌ نیرومند شوند که امنیت مردم را تأمین کنند. اما در درازمدت تنها یک راه برای برقراری صلح و ثبات در افغانستان وجود دارد و آن آشتی ملی است.

من هیچ گزینه دیگری نمی بینم. هیچ جنگی در افغانستان به پیروزی منجر نمی‌شود اما جنگی که حالا جریان دارد باید سرانجام باید شکل یک روند سیاسی را به خود بگیرد. این تنها افغان ها هستند که مشکلات بین خودشان را می‌توانند حل کنند. بنابراین، آنها باید روند فراگیر صلح را شروع کنند که تمام نیروهای سیاسی و قومی در آن شامل باشند.

خیلی‌ها می‌گویند شما با بازسازی خانه فرهنگ روسیه در کابل می‌خواهید دوباره به افغانستان باز گردید.

این به معنی بازگشت ما نیست. چون ما مانند خیلی از دوستان افغانستان این امتیاز را نداشتیم که بیاییم، برویم و نیروهای خود را خارج کنیم.

البته این کشورها هم دوستان شما هستند. اما از این منطقه نیستند. روسیه و دیگر کشورهای منطقه از جمله همسایه‌ها باید در این منطقه یکجا با افغانستان زندگی کنند. بنابراین، ما نمی‌توانیم بیاییم و برویم. ما تنها چیزهایی را که طی جنگ‌های چند دهه گذشته خراب شده‌اند، بازسازی می‌کنیم.

این کار را چرا حالا انجام می‌دهید؟ چرا ده سال قبل این کار را نکردید؟

چون ده سال قبل متأسفانه این‌جا فقط جنگ بود. اما حالا مردم و دولت افغانستان می‌کوشند که برای سال‌های بعد از جنگ آماده شوند و ما این‌جا هستیم که به آنها کمک کنیم.

از برنامه‌های اقتصادی دیگر روسیه بگویید.

در بخش اقتصادی، ما سعی می‌کنیم که تمام پروژه‌هایی را که در افغانستان در گذشته اجرا کرده‌ایم یا به کمک ما اجرا شده، احیا کنیم. متاسفانه در ده یازده سال اخیر در بخش توسعه اقتصادی افغانستان خیلی کم کار شده. بیشتر جنگ شده. اکنون دست کم مردم این درک را پیدا کرده‌اند که در باره نیاز توسعه اقتصادی افغانستان صحبت کنند.

این وسط ما می‌توانیم بیاییم و بخشی از آن ۱۵۰ پروژه‌ای را که در سراسر کشور داریم، از نو بسازیم. به زودی یکی از بزرگترین پروژه‌ها را شروع می‌کنیم که کارخانه خانه‌سازی کابل است. امیدوارم هفته آینده موافقتنامه‌های لازم در کابل امضا شود.

سرمایه گذاران روسی و شرکت‌های ساختمانی روسیه بیایند و کار بازسازی کارخانه را شروع کنند که البته با معیارها و تکنولوژی قرن ۲۱ کار خواهند کرد. این کارخانه ساختمان‌های شبیه مکروریان که معروف است، می‌سازد. خانه‌ خوب، مناسب برای افغانها ساخته خواهد شد.

به عنوان سوال آخر، حامد کرزی رئیس جمهوری افغانستان بارها گفته که اگر آمریکا و ناتو نیروهای امنیتی افغانستان را تجهیز نکنند، او از روسیه کمک خواهد گرفت. آیا شما آماده چنین کمکی هستید؟

ما قطعا آماده‌ایم که در این مورد گفتگو کنیم. ما همین حالا هم مقداری سلاح و مهمات را به ویژه در اختیار وزارت داخله قرار می‌دهیم. اما اگر این فهرست بلندتر شود و شامل تجهیزات برای ارتش شود، طبعا حاضر به گفتگو هستیم.