درگیری تاسف‌بار دانشجویان دانشگاه کابل، نشان داد که خطر افراط‌گرایی به‌شدت دانشگاه‌ها و موسسات تحصیلی ما را تهدید می‌کند. گسترش افراط‌گرایی در دانشگاه‌های کشور یک خطر جدی است. گرچه در گذشته نیز، در باره خطر افراط‌گرایی در دانشگاه‌های کشور، هشدار داده شده بود، اما حکومت این هشدار‌ها را جدی نگرفت. حالا وقت آن رسیده است که در مورد افزایش افراط‌گرایی در دانشگاه‌های کشور، اعلام خطر کنیم.
باید مسوولان حکومتی، وزارت تحصیلات عالی، ریاست امنیت ملی و دانشگاه‌های کشور، این خطر را جدی بگیرند. پیش از این هم شماری زیر نام دانشجو، با برافراشتن پرچم طالبان، در کنار در ورودی دانشگاه کابل، علیه دموکراسی و قانون اساسی کشور شعار دادند. هم‌چنین این گروه، خواستار تشکیل امارت طالبان شدند. این‌ها همه نمایانگر خطر گسترش افراط‌گرایی در دانشگاه‌های کشور است.
رییس‌جمهور کرزی و برخی از مقام‌های دولتی، همواره بر «غیرسیاسی»بودن دانشگاه‌ها و دانشجویان تاکید کرده‌اند. رییس‌جمهور کرزی بارها گفته است که دانشجویان باید درس بخوانند و دنبال سیاست نباشند. حکومت به سیاست‌مداران و جریان‌های سیاسی نیز توصیه کرده است که از نفوذگذاری در دانشگاه‌ها خودداری کنند. اما تا حال به‌خطر گسترش افراط‌گرایی در دانشگاه‌ها، توجه نشده است.
دانشگاه‌ها در بسیاری از کشورهای جهان، منشای تحولات مثبت و مهم اجتماعی‌اند. دانشجویان در بسیاری از کشورها، کار آگاهی‌بخش می‌کنند. نهاد‌های دانشجویی در کشورهای جهان، به‌عنوان بخشی از جامعه‌ی مدنی نگریسته می‌شود. این نهادها، حکومت و دیگر مراکز قدرت را به‌شدت زیرنظر دارند و فعالیت‌های آن‌ها را به سود منافع عمومی جهت می‌دهند. اما در دانشگاه‌های ما، افراط‌گرایی با پشتوانه‌ی خارجی در حال گسترش است. حتا گروه‌های افراطی صاحب نام‌ونشان نیز، در دانشگاه کابل سربازگیری می‌کند. اگر حکومت خطر افراط‌گرایی را در دانشگاه‌ها جدی نگیرد و برای رفع آن اقدام نکند، موسسات تحصیلی کشور، به‌جای تولید متخصص رشته‌های علمی، افراطی‌های مذهبی پرورش خواهد داد.
کشور ما در حال حاضر فاقد منابع انسانی است. بسیاری از شهروندان کشور بی‌سواد‌ند. وزارت‌خانه‌های حکومت نمی‌توانند به‌دلیل نبود ظرفیت‌های انسانی، بودجه‌ی انکشافی‌شان را مصرف کنند. باید موسسات تحصیلات عالی و دانشگاه‌ها، معضل کمبود منابع انسانی کشور را جبران کنند. بنابراین، تمامی عوامل، اسباب و زمینه‌هایی که مانع این کار است، باید از میان برداشته شود. یکی از موانع، گسترش افراط‌گرایی در دانشگاه‌ها است. مقام‌ها و ادارات مربوط حکومتی نباید اجازه دهند که افراط‌گرایی، سدی برای رشد دانشگاه‌های کشور شود. در مورد حادثه‌ی دیروز دانشگاه کابل باید تحقیق جدی و همه‌جانبه صورت گیرد.
باید مقام‌های امنیتی و مسوولان وزارت تحصیلات عالی دریابند که واقعا چه دست‌ها و حلقاتی سبب شدند که دانشجویان دانشگاه کابل در روز عاشورا با هم‌دیگر درگیر شوند. متاسفانه درس‌های دانشگاه‌های کشور، گاهی به‌دلیل برگزاری لویه‌جرگه‌ی سنتی به تعویق می‌افتد، گاهی برای جلوگیری از مرض انفولانزا و حالا هم درگیری روز عاشورا، سبب تعطیلی دانشگاه‌ها شده است. تعطیلی‌های متعدد، بی‌نظمی و پراکندگی را در درس‌های دانشجویان به‌میان می‌آورد. باید مقام‌های حکومتی برای مدیریت بحران از روش‌های دیگری استفاده کنند. هزینه‌ی تعطیلی دانشگاه‌ها برای دانشجویان مشتاق درس و تحصیل بسیار بالا است.