دپلومات های فراری

 بررسی های کمیسیون امور بین المللی مجلس نمایندگان افغانستان نشان می‌دهد که در هشت سال گذشته ۴۰ درصد از دیپلمات‌های افغان در پایان ماموریت‌های خود از بازگشت به افغانستان خود داری کرده اند.

نور اکبری، معاون این کمیسیون گفت: "بیشتر دیپلمات‌هایی که باز نمی‌گردند، افرادی اند که به سفارش مقام‌های بلند پایه دولتی (در پست های دیپلماتیک) مقرر (منصوب) شده اند."

آقای اکبری افزود: "این افراد یا خویشاوندان مقام های بلند پایه هستند و یا به سفارش آنها به کار گماشته شده اند. آنها پس از دو سال کار در وزارت خارجه در خارج ماموریت می‌گیرند و پس از پایان ماموریت در آنجا پناهنده می‌شوند."

 براساس یافته‌های بی بی سی، تنها در سال جاری ۱۱ تن از دیپلمات‌های افغان پس از پایان ماموریت‌شان به کشور باز نگشته‌اند.

یک مقام وزارت خارجه که نخواست نامش فاش شود، به بی بی سی گفت: "از این دیپلمات‌ها خواسته شد که به کشور بازگردند اما آنها این خواست را رد کردند و وزارت خارجه مکتوب برکناری آنها را فرستاد."

درمیان کسانی که به افغانستان باز نگشته اند، نام چند سفیر نیز به چشم می خورد.

مجموع دیپلومات ها و کارمندان افغانستان در نمایندگی های این کشور در خارج به حدود هفتصد تن می رسد.

نصیر اندیشه، سفیر افغانستان در آسترالیا و نیوزیلند می‌گوید به دلیل تفاوت شرایط زندگی و کار، این دیپلمات ها ترجیح می‌دهند به افغانستان بازنگردند.

آقای اندیشه گفت: "دیپلماتی که ۲-۳ سال در بیرون از افغانستان زندگی می‌کند، زندگی اش تحول می‌کند و امتیازات بیشتر نسبت به کابل بدست می‌آورد، حتما به این فکر می‌کند که اگر بازگردد آیا این شرایط برایش باردیگر میسر خواهد شد؟ زندگی کودکانش چگونه خواهد شد؟ از این رو ترجیح می‌دهد بازنگردد."