مسئله لین برق نیست؛ مسئله «تاریک اندیشی» است.

انقلابِ روشنی

The ‎Enlightening Revolution‬ 

اسد «بودا»

برخی، به طرز حقیرانه خواستِ برابری و روشني خواهي را در «توتاپ» فرو می‌کاهند و از یک موضوع ساده «خط قرمز» رسم می‌کنند. تنزل خواستِ روشنی در یک لینِ برق، جفای آشکار به روشنی و عدالت است. مسئله لین برق نیست، مسئله «تاریک‌اندیشی» است که اشکال گوناگون تبعیض و بی‌عدالتی، اعم از بی‌عدالتی زبانی، قومی و جنیستی و... را شکل می‌بخشد. 

انقلاب تبسم، مرزهای قومی را در هم شکست و مردم سراسر کشور را متحد کرد. اکنون، ما به «انقلاب‌روشنی» نیاز داریم. تاریکی، بلای همگانی است و در سراسر کشور سایه گسترده است. قطع نظر از آن‌که از کدام قوم و تبار و زبان هستیم، ناگزیریم دست به‌دست هم دهیم و در برابر نیروی تاریکی بایستیم. این تاریک‌اندیشی باید توسط مردم ریشه‌کن شود. با روشن‌شدن خیابان‌ها با نور نیروی جمع و با مردم. 

زیستین در جامعه‌ی تاریک بیش از این بس است. تبعیض و بی‌عدالتی و تاریکی بس است. روشنی یک حقِ جمعی است، این حق جمعی اما بدون «روشن‌اندیشی جمعی» به‌دست نمی‌آید. توتاپ، فقط جلوه‌ی کوچکی از تاریک‌اندیشی است. اژدهای تاریکی، بلعنده‌تر از توتاپ و درپی راه‌اندازی آشوب‌های بزرگ است. اگر مردم افغانستان دست‌به‌دست هم ندهند همه را می‌بلعد. لطفن، در برابر تاریکی بایستید و با «انقلابِ‌روشنی‌اندیشی» همراه شوید!