۲۱ سال پیش، گلبدین حکمت‌یار با حکومت به رهبری برهان‌الدین ربانی آشتی کرد. «ظهور» آن روزگار او نیز همراه بود با همین سروصداهایی که این روزها برپا است: شاید این ماه بیاید، شاید این جمعه بیاید، شاید این هفته نیاید، امنیت او چی می‌شود، با چی شمار مردمان خواهد آمد، ورود شمار زیادی از افراد مسلح او به شهر چی طور خواهد شد، و در کنار این‌ها مسائل مربوط به بود و باش و امتیازات دیگری که برای او در نظر گرفته شده بود. البته یک فرق هست و آن این که در سال ۱۳۷۵، افراد وابسته به محاذ ملی به بسیار سختی برای او در صدارت جا خالی کردند، اما این بار گویا پیر سیداحمد گیلانی بود که مذاکرات با حزب اسلامی را تسهیل کرد.
آن «ظهور» دیگر دیر بود و آغاز و فرجام خوشی برای گلبدین نداشت. در نخستین روز ورود او، طالبان کابل را موشک‌باران کردند و از اثر آن «۱۷۲ تن کشته و زخمی» شدند. شور خوردنی حضور طالبان فراگیر شد و حکمت‌یار هم به یک غیبت کبرا رفت. (فهیم رسا)