نیمه افراخته شدن پرچم «ملی!» امرالله صالح درگفتار خودش
داکتر عبدالله هیچ پرچمی را در دست ندارد و بعد از منحرف ساختن مسیر مقاومت و قند و قروت کردن حاصل زحمات مقاومین توسط عده‌یی، کسی پرچم به دست نبود و نیست!
داکتر عبدالله پرچمی را که باید بر دست کسی می‌بود، شال خیال نموده و به‌روی قسمتی از آن نشسته است! با تحریف مسایل و تعریف‌های بی‌مورد حقایق پنهان نمی‌شوند! اگر منظور امرالله صالح پرچم جمعیت و مقاومت باشد، قبلا در دستان با معنویت شهید استاد ربانی قرار داشت و قهرمان ملی کشور با پایمردی در زیر آن رزمید و یکجا با دیگر مقاومین، از آن دفاع کرد و امروز این پرچم خون‌آلود، اما با افتخار، در دستان صلاح‌الدین ربانی قرار دارد! بیرق‌های عاریتی و چند رنگ بعد از ۱۱ سپتمبر را هرکس بر مبنای منافع خود بر دوش کشید، در زیر آن بزرگ شد و تا خواست، مزه کرد! اینرا خود امرالله خان هم خوب میداند و تاریخ نیز به نسل‌های بعدی بیان خواهد کرد!