به شهادت " تبارشناسی اخلاق " نوشته فردریش نیچه
قیامِ بردگان آنگاه آغاز میشود که کینتوزی خود آفریننده میشود و ارزشزا: کینتوزیِ وجودهایي که امکانِ واکنشِ راستین، واکنشِ عملی، از ایشان دریغ شده است و تنها از راهِ یک انتقامِ خیالی آسیبي را که خوردهاند جبران توانند کرد...
اخلاقِ بردگان نخست به آنچه «بیرونی» است، به آنچه «دیگری» است، به آنچه «جز-او» است نه میگوید. و این همانا کنشِ آفرینندگیِ اوست. اخلاقِ بردگان برایِ رویش، همیشه نخست نیاز به یک جهانِ بیرونیِ دشمنانه دارد.
( فردریش نیچه ؛ تبارشناسی اخلاق ؛ جستارِ یکم ؛ ترجمهیِ داریوش آشوری)