غرزی لایق
انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۹ با هر طعم و بویی که اجرا شد یک برآیندِ بایسته‌ی آن شکستن تیر پشت اسلام سیاسی، افول عبرتناک کیش چهره‌های طراز نخست «جهاد» و پایان دوره‌ی جهالت و تحجر در ساختار دولت‌داری افغانستان بود. دیوار درزبرداشته‌ی اخوانی‌گری لجام‌گسیخته و اندیشه و عمل این مدرسه‌ی شر و فساد رو به فروپاشی محتوم گذاشت. داردار و عربده‌ی به‌راه‌انداخته‌شده در پیوند با نتیجه‌ی انتخابات که بیشترینه از گلوی برگزیده‌های اخوانی-«جهادی» و سرجوخه‌های زیرساخت‌های ژولیده و پژمرده‌ی اسلام سیاسی بیرون ریخته و هوا و فضای رسانه‌ها را کثیف می‌سازد، گواهی روشن این شکست و این درمانده‌گی است.
اسلام سیاسی در نقاب حزب‌ها و تنظیم‌های گونه‌گون سیاسی-نظامی، با حربه‌ی «جهاد» و در روپوش سله و ریش و ایزار چند عوام‌فریب و کرته و نکتایی و آرایش چند رقاصه‌ی رسوا و بادآورده‌ی پندار اخوانی‌گری، طی پنج‌دهه‌ی اخیر گه‌شماری زادگاه رنجور ما، بار مسئولیت تمام خون‌ریزی‌ها، کشتارها، دزدی‌ها، چور‌گری‌ها، تخریب وحدت قوم‌ها، ناتوانی ساختار دولتی، زوال فرهنگی، فضیلت‌ستیزی و شیوع اخلاق ولگردی را به دوش دارد. هستار آشفته‌ی افغانستان و اسارت آن نتیجه‌ی روراست خلافت و امارت اسلام سیاسی است که بهای گزاف آن را تا امروز مردم بلاپرورده‌ی کشور می‌پردازد.
در بازی جاری قدرت تکرار این راستینه‌گی سرسخت تأریخی نیز برجسته می‌شود که زوال‌یافته‌های «جهادی» و برگزیده‌های پرثروت این دائره‌ی شیطانی حاضر نیستند تا رضاکارانه به ندا و رأی مردم و نیاز گذار ناگزیر از سنگواره‌یی‌اندیشی به مدنی‌باوری گوش دهند و عرصه‌ی قدرت را رها کنند. واویلاهای سخیف رسانه‌یی، چنگ‌زدن به ترفندهای خام و بچه‌گانه، لجاجت و خودسری در برابر نهاد‌های قانونی، پناه‌بردن به اتهام و صحنه‌سازی‌های تاریخ‌زده در گونه‌گونی مشمئزکننده‌ی فرهنگ کوچه منش و اخلاق این گروه باغی و یاغی را می‌سازد که برای شنونده، بیننده و خواننده‌ی افغان ناب و نو نیستند. گه‌نامه‌ی پرشرم و ننگین این ساختارها و چهره‌های مجرم و بده‌کار شان سرشار از نمونه‌های لاف و دروغ، شلخته‌گی و پوچی‌گری است.
افغانستان امروز در تمام طول و عرض پیچیده‌گی اوضاع سیاسی-نظامی و عصیان و مقاومت چنبره‌ی ناجور رهبران اسلام سیاسی و فشارهای وحشیانه‌ی هجوم پاکستانی- طالبی، مرحله‌ی دردآور گذار به دولت مدنی و دست‌رسی به حقوق شهروندی را با دلیری و تدبیر دنبال می‌کند. درون‌مایه‌ی برنامه‌ی این گذار، بی‌گمان، هم‌سویی و هم‌وندی هزاران و ده‌ها هزار آموزش‌یافته و اهل سواد و دانش را تأمین نموده و مردم بیدارشده‌ی افغانستان زخمی و دربندافتاده را به سوی رهایی از هیولای جهالت و سیطره‌ی اخوانیت یاری می‌رساند.
هموندان روشن‌گری و طیف گسترده‌ی آگاهان کشور بدون گیرماندن در دایره‌ی بی‌انجام سنجش نیک و بد هر کاندید، نهاد انتخابات و ریشه‌یی‌شدن ارزش‌های مردم‌سالاری را بر چیره‌شدن هرگونه امارت و فلسفه‌ی ناجور اسلام سیاسی پرخاش‌گر اولویت می‌دهند.
اسلام سیاسی و مکتب اخوانی‌گری یگانه بازنده‌ی انتخابات سال ۲۰۱۹ اند!
دهلی نو
۲۳ اکتوبر سال ۲۰۱۹