رحمت الله نبیل
ما به‌زودى شاهد امضاى توافق‌نامه‌‌ای میان ايالات متحده امريكا و طالبان، در حضور نماينده‌هاى بلند پایه اكثريت قاطع كشور هاى جهان با ملاحظه‌شُدِ رئیس جمهور امريکا خواهيم بود؛ كه در اين‌صورت دو پرسش اساسی پیش خواهد آمد:
اول: كدام جانب افغانی از موقف و موضع برتر و مشروعيت بيشتر وارد مذاكرات بين‌الافغانی خواهد شد؟
دوم: در این‌صورت آیا جمهوريت پيروز دانسته خواهد شد يا امارت؟
زماني كه سراج الدين‌حقانى مشهور به خليفه رهبر شبكه مخوف حقانى در نشریه نيويارک‌تايمز طى نشر مقاله‌اى از نام وى، قهرمان جنگ و صلح افغانستان و مدافع امارت اسلامى افغانستان معرفى می‌گردد؛ داعیه جمهوریت به‌شدت زیر سوال می‌رود.
اگر سیاست مداران ما در داخل نظام متحد نشوند و دست از خودخواهی و لجبازی نکشند، بی تردید همه باخته ایم. مراَسم تحلیف، به کسی مشروعیت و قدرت نمی دهد در حالی که طالبان با قدرت پاکستان، با آمریکا توافق کرده است. مشروعیت و قدرت را اتحاد همگانی همراهان نظام در مقابل تمامیت خواهی امارت می دهد، هنوز هم دیر نشده است.
در غیر اين‌صورت دفن "جمهوريت" براى دهه‌ها حتمى و قطعی خواهد بود و مردم رنج‌کشیده افغانستان یک‌بار دیگر قربانی سیاست‌های خودخواهانه و برتری‌جویانه حاکمان خود خواهند شد.
این را خوب به یاد داشته باشیم:
تاريخ هم‌چنان گواه تمام اعمال ما خواهد بود و آیندگان قضاوتی تلخ در مورد همه "ما" خواهند داشت.