چهارمین چرخش جنرال دوستم؛
نگارنده اسد بودا
عبدالله‌عبدالله خواسته یا ناخواسته مسئولیتِ بزرگی را به دوش گرفت و با ایستادن تا مرزِ تحلیفِ همزمان، حیثیتِ سیاسی و مشروعیتِ قانونی اشرف‌غنی را ضربِ صفر کرد. گام‌های بعدی برای هردو حکومت دشوارتر خواهد بود. اشرف‌غنی و همکارانِ بین‌المللی‌اش بر صالح و عطا فشار وارد خواهند کرد که از طریقِ فعالیت‌های درون‌قومی و تخریبِ پایگاهِ اجتماعی عبدالله وضعیت را مهار کنند ولی تا اکنون بدنهٔ اجتماعی مردم تاجیک طرف‌دار عبدالله هستند و عطا و صالح در انزوا به سر می‌برند. برگِ برندهٔ عبدالله مردم کابل و شمالی و دیگر مردم خسته از تبعیض بودند. همانند غنی بی‌کس نبود که با طیاره از آن طرفِ مرز سیاهی لشکر بیاورد.
گذشته از همهٔ این‌ها جنرال‌دوستم در عالم پیری و مریضی، به طور غیر قابل‌پیش‌بینی برای چهارمین‌بار، چرخشِ سیاسی بزرگی را رقم زد. بدنمایی او در مطبوعاتِ داخلی و جهانی و به عنوانِ جانیِ مطلق و متجاوزپنداریِ او به نزدیک‌ترین همراهانش، نتوانست او را از پای در آورد. نتیجه چه خواهد شد؟ هنوز روشن نیست ولی غنی و حلقهٔ قومی‌اش بهای طرد و تبعید جنرال‌دوستم و عهدشکنی با مردم ازبیک را فراتر آن‌چه تصور می‌کردند، پرداختند. در هر صورت، جنرال‌دوستم، رهبر خاموشِ چرخش‌هاست و بدون حمایتِ بین‌المللی و با اتکا به مردم ازبیک، چهارمین چرخش بزرگِ سیاسیِ چهار دههٔ اخیر افغانستان را به نام خود ثبت کرد."