ملک ستیز
امروز آقای ستانکزی دلایل تدویر لویه جرگه را چنین برشمرد: گروهی که روی آزادی‌اش در لویه‌جرگه بحث خواهد شد از چهار دسته تشکیل یافته است: ۱. تروریستان حرفه‌ای که موجب قتل‌های جمعی شده اند.۲. آدم‌کشانی که سبب قتل‌های فرعی شده اند. ۳. گروهی که به قاچاق مواد مخدر محکوم به حبس طولانی هستند و ۴. گروهی که به فساد های کلان آغشته هستند. چون رییس‌جمهور صلاحیت قانونی رهایی آن‌ها را ندارد، لویه‌جرگه دایر می‌کنیم.
حالا من به عنوان یک شاگرد حقوق از شما می‌پرسم: کی به شما حق داده است تا با دایر کردن لویه‌جرگه روی رهایی این چهار گروه جنایت‌کار بحث کنید؟ این کار شما هر چهار دسته جنایت را به یک جنایت بزرگ تاریخی تبدیل می‌کند که شما مرتکب آن می‌شوید. آیا تدویر لویه‌جرگه میکانیزمی برای برائت جمعی از جنایت و قانون است؟ در کجای دنیا وقتی حقوق و عدالت رسمی حاکم باشد، میکانیسم عدالت غیر رسمی را بر آن تحمیل می‌کنند؟
بهتر بود صادقانه به مردم می‌گفتید که امریکا بر ما فشار آورده تا این چهار دسته از جنایت‌کاران را رها سازیم. در غیر آن معاش، آب، نان، پول و تجهیزات را بر ما قطع می‌کند. من فکر می‌کنم مردم شاید این بیچاره‌گی شما را بهتر درک می‌کردند.
صحبت امروز آقای استانکزی برخلاف تمام موازین حقوقی است. شما نمی‌توانید بر اصول حقوقی تصمیم سیاسی اتخاذ کنید. دیگر این‌که سیاست‌مداری که حقوق نداند، ارزش‌های دولت را که حاکمیت قانون چتر آن است، زیر پای جنایت‌کاران خورد و خمیر می‌سازد. با تاسف من در رهبری دولت افغانستان هیچ شخصیتی را نمی‌شناسم که ارزش‌ها، فلسفه، روان‌شناسی و انسان‌شناسی حقوق را بداند. چنین است نتیجه‌اش که بر ارزش‌های قانون تصامیم ساده‌لوحانه‌ی سیاسی توسط سیاست‌مداران کم‌سواد اتخاذ می‌شود.