دکترلطیف پدرام
یک پیشنهاد وطندارانه به جناب آقای صالح!
لااقل دو کار را را از رئیس تان تقلید نکنید:
- وقتی شعر میخوانید، اگر به حافظهی تان اعتماد ندارید، به متن اصلی مراجعه کنید یا از مشاور فرهنگی تان کمک بخواهید.
در سالگرد شهید صلح،شعر مولانا را مثل جناب رئیس تان غلط خواندید. این غزل اول از دیوان کبیر است و چنین است:
ای رستخیز ناگهان وی رحمت بیمنتها
ای آتشی افروخته در بیشه اندیشهها...
- در مصاحبه طلوعنیوز با نجفی زاده چند بار قاهقاه خنده کردید، درست مثل رئیس تان. روایات داریم که خندهی بلند و قاه قاه برای یک مسلمان پسندیده نیست.بهترین خنده لبخند است:خیرالضحک التبسم.
امامعلیعلیهالسلام، در وصف مومن فرمودهاند:
انضحک فلایعلوصوتهسمعه:
چون بخندد، صدای خندهاش از گوش فراتر نمیرود.
نکتهی آخر این که، در چنین روزگار بد و سال بد، که بر سراسر خراسان آه و اشک پارو میکشد، و از "برکت" این نظام شما مردهها نوبت دفن پیدا نمیکنند و به قول عطارنیشاپوری(عارفبزرگ)،چیزی نمانده است که "نان" اسم اعظم شود،یک لبخند هم گاهی سنگینی میکند.
اگر غنی قاهقاه میخندد باید بخندد، یک آدم بیمار شوونیست راندهشده از وطن، و به قول خودت بی ریشه، بعد از چهل سال غیاب مطلق، به کمک باداران اش به منصهی قدرت میرسد و آخرین تازیانههای شوونیزم قومی را بر جان هویت و زبان مردم فرود میآورد و بخشی از اهداف قومپرستانهی خود و اسلاف خود را تحقق میبخشد،اما تو چرا؟
آقایصالح!
قول میدهم در این جایگاه نمیمانید، نشود دوباره بیایی و بگویی:این آدم، قومپرست و بیریشه است و پاس خدمات و صداقت این بنده را ندانست!