ای مظهـــــر انـــوار تو در کل زمــــانه از عشق تو گویند به هر گوشه فسانه
از سوز تو شد بانگ نی و چنگ و چغانه ای تیــــــــر غمت را دل عشاق نشانه
خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
به نظر می رسد که شاه شجاع، این شعر هلالی چغتایی را خوانده بوده و قطعه ای را خودش سروده و بیت بالا را درآن تکرار کرده است. احمد ظاهرنام آور هم برین شعر کمپوز ساخته و اجرا کرده است:
اي تير غمت را دل عشاق نشانه خلقي به تو مشغول و تو غايب ز ميانه
که معتکف ديرم و گه ساکن مسجد يعني که ترا مي طلبم خانه به خانه
هر کس به زباني صفت مدح تو گويد مطرب به سرود ني و بلبل به ترانه
حاجي بره کعبه و من طالب ديدار او خانه همي جويد و من صاحب خانه
مقصود من از کعبه و بت خانه تويي، تو مقصود تويي کعبه و بت خانه بهانه
چون در همه جا عکس رخ يار توان ديد ديوانه نيم من، که روم خانه به خانه
افسون دل افسانه عشقست وگر ني باقي به جمالت که فسونست و فسانه
تقصير هلالي به اميد کرم تست يعني که گنه را به ازين نيست بهانه