فرهاد فرامرز
به عنوان یک مسلمان، واکنش مسلمانان به سخنان آقای مکرون برایم قابل فهم نیست، مگر اینکه این واکنشها را تاویل سیاسی بکنیم. در آن صورت مسلمانان از پیامبر شان در راستای مقاصد سیاسی سوء استفاده کردهاند.
حق این است که مسلمانان باید با معلم کشتهشده فرانسوی همدردی کنند. واکنشهای که امروزها شاهد هستیم، در واقع حمایت از آن تروریست جوان است، نه ادای احترام به پیامبر شان. مکرون حرف توهینآمیزی نگفته است. گیرم که حرفهایش اسلامستیزانه باشد، اما به اندازه سربریدن یک معلم شنیع نیست. بایستی قبل از همه این عمل شنیع را محکوم میکردیم. اگر این واکنشها سیاسی نباشد، معنایش این است که مسلمانان از لحاظ فرهنگی اعتماد به نفسشان را از کف داده و خود را در معرض تهدید احساس میکنند.
حس تهدید دایم، قدرت تشخیص را زایل میکند. ما به پیامبر خود تعلق عاطفی داریم. اما لزومی ندارد که از دیگران بخواهیم همانند ما با او برخورد کند. عظمت پیامبر در تحمل اهانت و جفای مخالفان بود. قرآن او را نرمخوی و دارای خلق عظیم توصیف کرده و خودش نیز رسالتش را تتمیم مکارم اخلاق خوانده است. به عنوان مسلمان واکنشهای ما نصاب اخلاقی لازم را ندارد. واضح است که حمایت به شیوه غیر اخلاقی، از کسی که مجمع فضایل انسانی و مکارم اخلاقی است، خود توهین کمی نیست. فاعتبروا یا اولی الابصار!