مجیب مهرداد
"موضوع دیگر این است که در گذشته‌ها یک قاعده نانوشته در مورد گزینش سفیران افغانستان در کشورهای منطقه وجود داشت و توازن قومی در این گزینش‌ها در نظر گرفته می‌شد. اما در چند سال اخیر، سفیران افغانستان در کشورهایی مانند پاکستان، هند، ایران، چین و روسیه همه از یک قوم خاص و از نزدیکان رییس جمهور گماشته شده‌اند. البته این نوع نگرش در تعیین دیپلمات‌ها تنها منحصر به سفارت‌خانه‌ها نمانده است. اگر کشور هند را مثال بزنیم، هم سفارت و هم کنسولگری‌ها و هم پست‌های ارشد دیپلماتیک در اختیار یک قوم قرار داده شده است. با رفتن فرید ماموندزی به هند، دیگر سوالی در مورد بی‌توجهی به کثرت‌گرایی و تنوع قومی در افغانستان باقی نمی‌ماند؛ زیرا بر علاوه سفیر، سه کنسول و معاونان آن و اکثریت مستشارها، اتشه‌ها و معاونان‌شان در هند متعلق به یک قوم‌اند. اگر مبنای این همه انتصاب‌ها تنها و تنها شایسته‌گی می‌بود، سوالی را در ذهن مردم خلق نمی‌کرد؛ اما متأسفانه این رویکرد در گزینش مأموران دیپلماتیک تنها و تنها برخاسته از حس برتری‌جویی قومی است."