چشم اسفندیار هزاره ها

 بهسود و تهاجم دولت

سالارعزیزپور

بیشترین هزاره ها در این چند دهۀ پسین به آموزش و فرهنگ پرداختند. بخش‌هایی از فرهنگ و هنر را از آن خود کردند، با دریغ پاداش این تلاش از سوی دولت‌مردان همواره منفی بوده است.

 چشم اسفندیار هزاره ها و بسیاری از تبار‌های دیگر در عدم درک‌شان از مکانیسم (کارکرد) و بازی قدرت در افغانستان می‌باشد. هر قدر عقب نشستند و  به اعتراض مدنی رو کردند، بیشتر کشته شدند، بیشتر تحقیر شدند و بیشتر از گستره و بدنۀ قدرت لگام گسیخته تمامیت‌خواهانۀ قبایلی و طالبی رانده شدند؛ حتا راه هایی رفت و بر گشت به خانه‌های شان را به کشتار‌گاه مبدل کردند. و این آغاز ماجرا بود.

با آمد، آمد طالب، داعش همراه و همنوا با بدنۀ تمامیت‌خواه دولت پوشالی، بایست بیشتر کمر خود را ببندند. چراکه دموکرات‌ترین دولت‌ها مشروعیت خود را از کمون‌ها، ایالات و ... می‌گیرد. بهتر است سنگ بنای دولت آینده را با برپایی قدرت‌های مردمی و ایالتی از همین اکنون بگذارند، امروز زود است اما فردا دیر است!