آصف آشنا
همه‌ی دست‌نشانده‌ها تاریخ مصرف دارند!
نامه‌ی وزیر خارجه امریکا به اشرف‌غنی را خواندم. در قبال لحن زننده و هشدار آمیز این نامه حس دوگانه دارم. هم متاسفم. هم به دلایل سیاسی_عاطفی خرسندم.
متاسف از این جهت که می‌بینم شهروند کشوری هستم که همه چیزش بسته به تصمیم‌های کشورهای خارجی است. کشوری که نه مردم‌اش صاحب سرنوشت خود اند. نه حاکمان خودکامه و بی‌باور به مردم‌اش متکی به خویشتن و مردم.
خرسندم چون می‌بینم یک خودکامه‌ی عقده‌ای، یک سیاستمدار لجوج و دروغگو، یک دولتمرد فساد پیشه و متعصب، یک تقلب‌کار و نامشروعی که با تمام خیره سری و لجاجت بار بار به ارادهسیاسی مردم اهانت کرده‌است، قانون‌اساسی و اصول و ارزش‌های بنیادین نظام جمهوری را فقط بخاطر سودای باطل سلطه‌طلبی و بازی تیمی‌تباری به سخره گرفته و تحقیر کرده‌است، امروز خودش به عنوان حاکم نامشروع و دست‌نشانده، بصورت افتضاح آمیزی از سوی بادار مورد تحقیر قرار می‌گیرد.
خرسندم چون می‌بینم یک دار و دسته‌ی فاسد و بی‌باور به حقوق مدنی_سیاسی مردم که تمام محاسبات شان در محور خوش خدمتی به اربابان بیگانه بوده/می‌باشد و بر اساس همین محاسبات هیچگاه به ارادهسیاسی مردم، به خواست و مطالبات قانونی و مشروع مردم، به عزت، غرور و عاطفه‌ی جمعی مردم و بلاخره به مرگ و زندگی مردم پشیزی اهمیت ندادند، حالا خود در پیش چشمان مردم توسط اربابان بیگانه مورد تحقیر قرار می‌گیرند.
***
مساله‌ی افغانستان فقط جنگ و صلح با طالبان نیست. جنگ طالبان از نظر من صورت مساله است. ته این ماجرای خونبار و فاجعه‌اندود، تفکر تمامیت‌خواهی و سوادی باطل هژمونی‌طلبی است. اگر گروه طالبان امروز میدان مانور قدرت دارند به این دلیل نیست که این گروه سیاهکار و جنایت پیشه، توان نظامی‌اش بالاتر از طاقت نهادهای امنیتی کشور بوده‌است. نه. طالبان این میدان مانور قدرت را به دلیل لطف و محاسبات برادرانه‌ی کسانی چون حامدکرزی، اشرف‌غنی، خلیل‌زاد، معصوم‌استانکزی، حنیف‌اتمر و سایر تکنوکرات‌های قبیله‌گرا، سطه‌طلب و هژمونی‌خواه، به دست آورده‌اند.
نباید فراموش کنیم این‌که تکنوکرات‌های غرب برگشته و سلطه‌طلب، 20سال فرصت توسعه‌سیاسی و نضج‌گیری دموکراسی و مردم سالاری در کشور را قربانی فساد سیاسی سودای باطل هژمونی‌خواه شان کرده‌اند.
کلام آخر!
آری که کشور در شرایط حساس قرار گرفته‌است. من اما از نفس این‌که حلقه‌ی کودتای تقلب و تمامیت‌خواهی از سوی باداران شان بصورت ترحم برانگیز مورد تحقیر قرار می‌گیرند، خرسندم. تاریخی سیاسی ما و دیگر کشورها نشان می‌دهد که حاکمان دست‌نشانده همیشه و در همه جا یک تاریخ مصرف دارند. وقتش که برسد در یک چشم بهم زدن توسط بادار کنار زده می‌شوند. اشرف‌غنی نیز به عنوان یک دست‌نشانده، سرنوشت غیر از این ندارد.