مادرانِ بخارا

نجیب بارور، قهارعاصی ثانی

 امینه شرف‌الدین مادر زبان فارسی در سمرقند است. زنی که در جمع زنان بزرگ تاریخ و تمدن به‌شمار می‌رود. او را در سمرقند دیدم، عنوان چندین سروده مرا نام برد که همه سروده‌های گفتمانی در حوزه تمدنی-جغرافیایی فارسی بودند. دردها و محرومیت‌های فارسی‌گویان در سمرقند و بخارا را با اشک‌هایش بیان کرد.

 زنی به شجاعت و بزرگی او تا هنوز ندیدم، وقتی از رنج‌هایش گفت، مادرم به‌یادم آمد، مادری که فرزندانش را با هزار مشقت بزرگ کرد اما امینه مادر سمرقند و بخاراست. او برای فارسی می‌اندیشد و نگران تمام فرزندانی‌ست که به خاطر تفاوت فرهنگی بر آنان ظلم می‌شود. باری حکومت امینه را به جرم پرداختن به زبان فارسی از آزادی محروم کرده بود، اما به خاطر داشتن فرزند کوچک عفو شد و همان فرزندش را زیاد دوست دارد. 

امینه عضو پیوند (انجمن تاجیکان و فارسی‌زبانان جهان) است. در سمرقند برای استادان زبان می‌آموزاند. از امینه در یوتیوب مستندی منتشر شده است اگر می‌خواهید او را بیش‌تر بشناسید، پیوند مستند زندگی او را در بخش دیدگاه‌ها می‌گذارم. من به چنین زنان جسور که هیچ باری شانه‌های استوار شان را خم نکرده است احترام بسیار دارم. او زنی است مردتر از مردان بی‌شهامت سرزمین ما که در برابر هویت و زبان خود بی‌تفاوت و ترسو مانده‌اند. او به تنهایی هم‌چون کوهی برای فارسی می‌رزمد و هیچ مانعی نتوانسته است بازش دارد. دست چنین زنان برای بوسیدن است.

دخترانِ قفس‌افتاده‌ی پامیر عزیز

گُلی از باغ خراسان به دو کاکل بزنید