با انس حقانی چی کردی که با دیگران کنی!
جمهوری سه نفره هر روز یک نمایشنامۀ کمدی - تراژدی را سر می کند. بعد از سخنان عوق آور و اهانت خشن امرالله صالح به شعور عمومی در باب تذکره و هویت، حالا به ضیاء سراج سفارش داده شده تا یک حرف مفت به سوی پاکستان بپراند که اسلم فاروقی را با «رهبران طالبان» «مالچه» کند!
جمهوری چهارنفره، چه مسایلی را به دهان کارگزاران خود می گذارد که آدم درعجب می ماند.
ضیاء سراج رئیس امنیت ملی به تازه گی گفت اگر پاکستان مایل به تحویلدهی رهبران طالبان به حکومت کابل باشد، آن ها نیز حاضر اند رهبر شاخه خراسان داعش ( اسلم فاروقی پاکستانی رهبرشاخه خراسان گروه داعش) را به پاکستان تحویل بدهند.
آقای محترم! درتاریخچۀ زنده گی تان کدام وقت اتفاق افتاده است که پاکستان یک طالب میانه پایه یا حتی دون پایه را به دولت های افغانستان تحویل داده باشد؟ نفر، تۀ بوجی ره مانده، سر بوجی ره قایم گرفته
معنای این چانه بازی تعبیرش این است که یک آدم شوقی، به دنبال تندیسه و شکلکی باشد تا با پوره کردن کلکسیون اتاق خود، با خودش کیف کند! دولتی این حرف را می زند که خودش یک نظام مستقر و پا برجا داشته باشد؛ حال آن که عمر حکومت چهارنفره، آفتاب لب بام است که هرلحظه می تواند ناپدید شود.
گذشته ازین، برفرض پاکستان یکی دو عضو شورای کویته را به شما تحویل داد؛ با آن چی می کنید؟ بهتر پرسید چه کرده می توانید؟
انس حقانی و هزاران آدمکش حرفه یی بخشی از کلکسیون دولت بود؛ چه اتفاق افتاد؟