از اوضاع عمومی کشور این طور برداشت می شود که نبرد های عظیم و سنگینی با طالبان درپیش روست. پهلوان نمایی حکومت چهارنفره برای دفاع از «جمهوریت» لاف زنی از سرکم زوری و جرأت باخته گی است.
مهم ترین نکته این است که رهبرمرکزی درمیدان سیاسی و نظامی همسان با وزن و ابهت سردار مقاومت - احمد شاه مسعود- در آوردگاه کنونی وجود ندارد و تا شکل گیری و ظهور چنین رهبری، روزهای دشوار وسیاهی باید سپری شوند.
تشویش دیگراین است که نا رسیده به رویارویی های تاریخی جنگی، ناگهان یک اقلیت خائن، از درون، صف نشکند و بدنه های سرنوشت ساز اردو و موقعیت های کلیدی را دراختیار تروریست ها نگذارد. این احتمال بسیارخطرناک است و برای رفع ورجوع اثرات چنین خیانتی، وقت و زمان و انرژی چند برابر ضرورت خواهد افتاد. افغانستان ازین جهنم ها می کند؛ چیزی که برای جلوگیری از تکرارعادات و مقرره های تک بُعدی سیاسی و امنیتی، بنیاد حساب می شود، تولید نیروی بازدارنده به منظور شکستن پل های عبور به سوی گذشته گرایی باطل است.