امرالله خان،
همی پیام مرا انتقاد نه، عذر قبول کن؛ تو هیچ پیوندی با احمد شاه مسعود نداری، همین که می‌گویی:《رهبر شهیدم》در صدایت و تار آواهای گلویت دروغ، ریا و فریب رخش می‌راند. تو همین رهبر شهید را هم‌فکر و هم مفکوره‌ی غنی هم خوانده بودی!
وطندار گل،
عذرت می‌کنم، تو حتا تخته‌یی نمی‌شوی که مرده شوی قریه جنازه‌ی مارا در آن تخته بشوید، چه رسد که کشتی نجات مردم باشی؛
خواهش می‌کنم از مصاحبه و گفتگو پرهیز کن، گفتگوی تو به درد ما نمی‌خورد، یک جایی بنشین، وجدانت را قاضی بگیر تمام خاطراتت را بنویس- همین جا قید می‌کنم خاطرات تو به درد نسل ما هم نمی‌خورد، شاید به درد نسل‌های آینده بخورد؛ مفیدترین کاری که می‌توانی انجام بدهی همین است!
خواهش می‌کنم بس کن!