حملۀ پیچیده در کابل: هدف بسم‌الله بود، محسنی یا احمد مسعود؟
طالبان حمله به منزل بسم‌اللهان محمّدی، وزیر دفاع افغانستان را به دوش گرفتند، امّا بیشتر تلفات جانی و مالی را به همسایه‌هایش وارد کردند.
دوشنبه، 5 اوگ - sputnik، فخر‌الدّین خالبیک.
مجموعه اطلاعاتی، که آگاهان احوال در اختیار sputnik تاجیکستان گذاشتند، حملة ساعت 8 بیگاه روز 3 آگوست به وقت کابل را آن قدر پیچیده نشان می‌دهد، که بیشتر از پاسخ، سؤال خلق می‌کند، سؤال هایی، که روی آن پردۀ ظن و ابهام می‌کشند.
مهاجمان در ماشین مازدا یک مقدار بزرگ مواد انفجاری را جای داده، آن را در منطقة شیرپور کابل، درمجاورت دروازۀ منزل عظیم محسنی، وکیل پارلمان افغانستان، ترکانده‌اند.
شدت حمله به درجه‌ای بوده است، که دروازه‌های او و همسایه رو به رویش مریم کوفی، سابق وکیل پارلمان از بدخشان را از بیخ کنده، منازل آنها و هم بسم‌الله خان محمّد و زلمی مجددی، وکیل دیگر پارلمان را پوره تخریب کرده است.
صدای انفجار تا فاصله 10 کیلومتر هم شنیده شده، از شدتش شیشه‌های خانه‌های زیاد در ساحات شیرپور، حتّی شهر نو کابل نیز شکسته، فرو ریخته‌اند. محل انفجار را خاک و دود و باروت به حدی پیچیده بود، که کس تا چندمیتری خود را دیده نمی‌توانست. تمام ماشین هایی، که در نزدیکی انفجار بودند، کاملاً سوخته، تخریب شدند. مثلاً، مریم کوفی دعوا دارد، که 5 عراده ماشین دم خانه‌اش به طورکامل سوخته، دیگر به درد نمی‌خورند.
در پی این حمله 8 نفر، به شمول دو محافظ بسم‌الله خان، چهار مهمان عظیمی، یک محافظ مجددی و یک رهگذر کُشته، 20 تن دیگر، به شمول پسر، محافظ و یک خویش دوختر کوفی و هم تعدادی از محافظان افراد مذکور زخمی شده‌اند.
“الم عیسی از موسی ”؟
حرکت“طالبان”مسئولیت این حمله را به دوش گرفته، گفت، که این آغاز عملیات انتقام جویی”از نیروهای حکومتی بوده، زمان حمله به خانة بسم‌الله خان یک «جلسة مهم» در جریان بود.
واقعاً، طرفهای بعد از پیشین تا نزدیکی های شام در خانۀ بسم‌الله خان یک جلسة قومی رهبران ولایت پنجشیر، به اشتراک خود او و احمد مسعود و یونس قانونی برگزار شد. اما آنها 15 دقیقه قبل از انفجار محل حادثه را ترک کردند. بسم‌الله خان نیز برای فاتحه و دعاخوانی به منزل حاجی آغا گل قطغنی، فرماندهی از تخار، که 10 ژوئیة سال روان در جنگهای طالقان، مرکز این ولایت کُشته شد، راه پیش گرفته بود.
امّا جالب این است، که چهار طالب مهاجم پس از انفجار نه به منزل بسم‌الله خان، بلکه به خانه عظیم محسنی، همسایه او حمله آوردند. یکی به آشیانة سوم منزل مقابلی، که به شخصی به نام حاجی عبدالرزاق تعلق داشته است، بالا شده، سه نفر دیگر وارد حویلی عظیمی شده‌اند.
همان لحظه یکی از آنها را محافظان عظیمی نابود می‌کنند. اما دوی دیگر نخست یک گزی را سر می‌دهند، که محافظان را پکر می‌کند و آنها مجبور به فرار می‌شوند. مهاجمان در آشیانۀ اول خانه چار مهمان عظیمی را، که همه اهل اندراب ولایت بغلان، همشهری های او و برای دادخواهی به نزد او آمده بودند، به شهادت می‌رسانند.
محافظان عظیمی حدود 70 نفر، به شمول خود او، برادرش ژنرال مصطفی محسنی، سابق فرمانده پولیس بغلان، نورالرحمان اخلاقی، وزیر امور مهاجرین افغانستان را تا آشیانۀ چهارم برآورده، از آن جا آنها را به منزل زلمی مجددی انتقال می‌دهند.
مهاجم دوم خود را در آشیانۀ دوّم منزل عظیمی انفجار می‌دهد و سومی به تعقیب مهمانان او می‌رود. در این حمله مهاجم چهارم، که در منزل رو به رو قرار داشت، به او کمک می‌رساند و بر وحشت حمله می‌افزود. کس گمان می‌کرد، که یک حملۀ گستردة تروریستان در جریان و تعداد آنها نیز بیشتر است.
در آشیانۀ چهارم به محافظان عظیمی محافظان مجددی همراه شده، به مقاومت می‌پردازند، که در پی این زد و خورد امان‌الله نام محافظ اخیری کُشته می‌شود.
درگیری حدود 5 ساعت ادامه پیدا می‌کند. مهاجمین در نهایت با تلاش های نیروهای قطعۀ خاص وزارت کارهای داخلی افغانستان و محافظان بسم‌الله خان از پا درآورده می‌شوند.
همین طور، خود“طالبان”، محمّد اشرف غنی، پرزیدنت و عبدالله عبدالله‌ه، رئیس شورای عالی مصالحة ملی افغانستان، حتّی سخنگوی پنتاگون و تمام رسانه‌های جهانی این حادثه را حمله به وزیر دفاع افغانستان ارزیابی کردند.
امّا سؤال این است، که چرا مهاجمین نه به منزل بسم‌الله خان، بلکه خانة عظیمی حمله آوردند؟
که؟
محسن عظیمی پس از حادثه اعلان کرد، که هدف حمله او بود. وی تمام دلیل را برای این داشت. 6 تروریستان محض به خانۀ او درآمده، مهمانانش را به شهادت رساندند، در آشیانة دوم خانه‌اش یک انتحاری خود را انفجار داد و نفر چهارم از بیرون نیز محض به سوی خانة او تیراندازی می‌کرد.
امّا آگاهان وضع برآن اند، که مهاجمین خانۀ او را به اشتباه مورد حمله قرار داده‌اند. وقتی آنها می‌بینند، که ماشین های نظامی و گران‌قیمت و شیشه سیاه در نزد خانة عظیمی جمع آمده‌اند، فکر می‌کنند، که« جلسۀ مهم» محض در این منزل جریان دارد.
امّا این اشتباه عمدی بود یا آگاهانه سؤال انگیز است، زیرا در منزل محسن عظیمی نیز یک جلسه‌ای جریان داشت. به گفت برخی، این جلسۀ فرماندهان اندراب بغلان بود، اما بعضی دیگر می‌گویند، ظهر همان روز محسن عظیمی و برادرانش برای مادرشان مراسم فاتحه و دعاخوانی گرفتند، که از ساعت 1. 30 تا 3. 30 - ا بعد از ظهر در الحاقیة شورای ملّی (پارلمان افغانستان) واقع در کوچة دارالامان کابل برگزار شده، پس از ختم آن هم قومان آقای عظیمی به منزل او در شیرپور مهمان شده بودند.
با این وجود، جلسۀ خانة بسم‌الله خان مهمتر بود، زیرا آن جا به استثنای خود او، احمد مسعود، پسر احمدشاه مسعود، رهبر جوان مقاومت ضد طالبان قرار داشت. امّا همانا اشتباه حمله وران بود یا بخت اهل این مجلس خندید، که تا 15 دقیقة قبل ازین حمله «جلسۀ مهم» انجام یافته، اشتراک دارانش، حتی خود بسم‌الله خان، آن جا را ترک کرده بودند.
“green zone”
شیرپور، یک ساحه‌ای در مرکز کابل است، که هر جا سوزن پرتاب شود، سر افراد بلندپایه و منازل پردبدبۀ آنها می‌افتد. آن یک گونه « روبلیاوکه» ( محل ثروتمندان مسکو) کابل است وساحة سبز یا جای امن ترین و به شدت محافظت شده به حساب می‌رود. در این ساحه سر قدم یک پاسگاه پولیس مستقر شده است و هر نوع فرد و ماشین تفتیش می‌شود، به خصوص آن هایی، که در این جا زندگی می‌کنند.
سؤال این است، که چگونه افراد مسلّح توانستند وارد این ساحة سبز شوند؟ خوب، اگر خود آنها به هر نحوی وارد شدند، یک ماشین مازدا پُر از مواد انفجاری را چطور و از کجا توانستند تا دروازۀ وزیر دفاع رسانند؟
به قول آگاهان حال، در نزدیکی منزل بسم‌الله خان در شیرپور افراد دیگر بلندپایه ارتش افغانستان، نظیر هیبت‌الله علیزی، فرمانده نیروهای عملیات های خاص و ولی محمد احمدزی، فرمانده ستاد وزارت دفاع افغانستان نیز خانه دارند.
حالا این گمان به وجود آمده است، که در سازمان‌دهی این حمله، اداره هایی در نهادهای استخباراتی افغانستان نیز دست دارند، زیرا انتقال، به خصوص، یک ماشین مواد انفجاری و گذراندن آن از پاسگاه های ساحة سبزغیر قابل باور است و اگر ممکن بود، بدون همکاری ساکنان بلندپایه شیرپور امکان نداشت.
این همه شکّ و تردید روی حمله به خانة بسم‌الله خان محمّدی، وزیر دفاع افغانستان را پردة تاریک ابهام را می‌کشد و آن را پیچیده تر از آن می‌سازد، که تصورش می‌رود.