محمد عثمان نجیب
من پستی را نوشته بودم که جناب محترم انجنیر صاحب آن را نقد فرمودند. آقای آریانفر دیدگاه خود شان را خواهند نوشت.
محتوای پست من:
مخاطب من
۹۰ در صد جامعه‌ی روشن‌فکری پشتون! سکوت در مقابل هجوم پاکستان و ایران و گاهی هم استقبال و خوشی خموشانه از کشتار برادران تان توسط طالبان فردای سر افکنده‌‌گی دارد، حتا اگر کسی از
شما پرسانی نه کند.
نقد انجنیر صاحب :
جناب عثمان عزیز
روشن فکران پشتون را ملامت نه کنید من بار ها از جناب شما، اندیشمند صاحب، آقای آریانفر.... مخلصانه خواهش نمودم بیایید به خاطر وحدت ملی کار کنیم افغانستان خانه مشترک تمام مردم این سرزمین است اقلیت و اکثریت نداریم همه با هم برابر و برادر مگر مورد قبول واقع نشد.
پاسخ من:
دوست گرامی من، یک اعلامیه، یک سطر نوشته، سرفه و گپ مفتی که در آن ده نفر به قول شما روشن‌فکران عزیز تان باشد را نشان بدهید که از وحدت ملی صحبت کرده باشند و گفته باشند این وطن وطن مشترک همه‌ی ماست و به فرموده‌ی زیبای شما نه اقلیت و نه اکثریت وجود دارد.وقتی ما میگوییم ساختار های ملی را مدنظر بگیرید معنای آن نفی طالب افغانستانی نشست، بحث ما آن است که طالب افغانستان را فتح نه کرده است، طالب در یک هم آهنگی بسیار ماهرانه و انصافاً بسیار متهورانه‌ی استخباراتی توسط کرزی غنی امریکا و اروپا و انگلیس و روس و هند و ایران و چین وارد شهر ها و کلان شهر ها شد. چون آن‌جا ها مردم را به معامله گذاشته بودند. چرا طالب هی فریاد دارد که مقاومت باید به تفاهم بیاید… دلیل اش این است که طالب هنوز در مظان آزمون مقاومت قرار نه گرفته بود، حالا که مقاومت صورت گرفته کجاست آن تهور…؟ تمامیت خواهی کاری و بدیلی برای استقرار حاکمیت نیست. من نه میدانم چه تضمینی وجود دارد که به فراخوان طالبانی باور داشت تا گذشته های دور تکرار نه شود. و یا کار هایی که کرزی غنی با متحدان شان کرد تکرار نه شود. فکر تان باشد که چیزی به نام جامعه‌ی جهانی وجود نه دارد، اعلام یک باره و بدون سنجش فرار دادن نیرو ها و مغز های فعال در ساختار دولت قبلی واقعاً یک حس بشر دوستی بود یا برنامه‌ی نشانی دهی نخبه ها به طالبان که حالا همه در پناه‌گاه ها به سر می برند و غیر از خدا چاره‌یی نه دارند. من و آقای آریانفر یا شما یا همه فردا نزد تاریخ مسئول ما می داند. طالب افغانستانی شناسه‌ی افغانستانی دارد و می تواند دل‌سوز به افغانستان باشد و باید خود را تثبیت کند. تا حالا که قطر و پاکستان کشور ما را اداره می‌کند البته در خفا همان امپریالیسم است. هر گاهی و هر لحظه‌یی خود تان را دل‌سوز وطن نشان نه دهید و دیگران را عامل فاجعه ندانید. من هیچ مشکلی با هیچ کسی در هیچ گوشه‌ی کشور نه دارم و همه برادرانم و خواهرانم و پدران و مادران معنوی من اند. من دشمن سر سخت آن نخبه نما هایی استم که ملت را استثمار می‌کنند هر کسی که باشد ولو فرزندم یا برادرم.