چی مانده که به خاطرش معذرت می خواهی؟
رییس پیشین امنیت ملی:
اشرف غنی برای من گفت که از قدرت بر اساس توافق سیاسی بطور مسالمت امیز کنار میرود ولی در نتیجه چنین نشد.
وی با فرار خود حتی مجال برقراری حکومت نظامی را از ما گرفت. نخستین فردیکه از فرار اشرف غنی اطلاع یافت(داشت). وزیر داخله بود و وی به تمامی پرسونل وزارت داخله هدایت داد تا وزارت را ترک کنند که طالبان داخل شهر شدند در حالیکه هیچ طالب حتی در نزدیکی های شهر نبود. این اساسیترین دلیلی برای متلاشی نظامیان و فروپاشی دولت شد.
پس از هدایت وزیر داخله پرسونل وزارت داخله به تخلیه پرداختند و این خبر به پرسونل وزارت دفاع و امنیت ملی رسید، من همزمان با وزیر دفاع در تماس بودم و در همین حال پرسونل وزارت دفاع نیز به تخلیه پرداختند من بطور فوری هدایت دادم تا تمامی دروازه های خروجی ریاست های امنیت ملی بسته شود و هیچ یک پرسونل بیرون شده نتواند ولی متاسفانه ترک نظامیان پوسته های امنیتی شهر به اساس هدایت وزیر داخله روحیه عموم شهروندان و نظامیان را شکست و ما را از اقدام نظامی نیز باز ماند. من مجبور شدم تا بگویم که در ها را باز کنید.
سربازان گمنام شما آخرین نظامیان بودند که سلاح خود را گذاشتند تا ساعت ۶ شام من، با معاونینم اجمل بلوچزاده ، داکتر شاه جهان در دفتر و قطعات خاص امنیت ملی در شش درک بودند مردم محل شاهد هستند و ناگزیر با درک واقعیت و بیچارهگی کنار رفتیم.
من منحیث رییس پیشین امنیت ملی افغانستان از مردم افغانستان معذرت میخواهم که نتوانستم از تفکر درونی اشرف غنی باخبر شوم. من نمیدانستم که وظیفه داشتم تا در کنار دریافت اطلاعات از دشمن باید از شخص رییس جمهور کشور نیز مانند دشمن اطلاعات دریافت میکردم.