فرمانده مروت و مدارا!
نجاشیان راولپندی، ابرهه ها را دوباره برحریم افغانستان رها کرده اند. پس از بیست سال خوابت را آشفته کرده اند و نماز شکرانه گی به جا می آرند و از پاکستان تشکری می کنند که عزت شان داده است!
این بار مُهر «یاجوج وماجوج» نیز از جبین آویخته اند.
امسال و هزارسال بعد نیز اقتدار از نام تو آغاز می شود. خوابت بیست ساله شد؛ بیداری ات بی تاریخ است. روی لوح تاریخ نوشته بودی:
دریای«مقاومت» پس از تو نیز خروشان خواهد بود.
تو ترس را در روح مردم کُشتی. ترس تو از « شکست معنویت» بود. برخیز که اشباح شرو تباهی دو باره بر خانه ات فرود آمده است. «احمد، نشسته، درسنگرتو» یک نسل نشسته در سنگر تو.»