عبدالله پیمان
فرمول تمامیت خواهان قومی هم صورتاً و هم ماهیتاً ساده است: کرزی و غنی در قدرت، عبدالله اپوزیسیون سیاسی و طالبان اپوزیسیون برانداز. طالبان در قدرت، غنی یا عبدالله یا سیاف اپوزیسیون. براساس این فرمول، دو جایگاه مهم و کلیدی قدرت- یعنی حکومت و اپوزیسیون- نباید در اختیار اقوام دیگر قرار بگیرد.
حالا اگر کسی از حوزه مقاومت درک درستی از این فرمول نداشته باشد و خودآگاه یا ناخودآگاه در درون مرزهای قلمرو معنایی این تز قرار بگیرد و رفتارهای خویش را مطابق احکام آن تنظیم نماید، بلافاصله باید اورا طرد و تحریم کرد و نامحرم اش دانست و از دایره خودی خارج اش تلقی نمود.
در مواجهه با این امر نباید این اندرز حافظ بزرگ را از یاد برد.
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی