نویسنده: عبدالحی خراسانی
این خاخام یهودی نماد انسانیت و مظهر محبت و روحانیت حضرت خداوندیست، اما آن مسلمانی که به هدف رسیدن به بهشت و حوریان بهشتی، انسانها را قتل عام می کند؛ دشمن خدا، خصم دیرین انسانیت و همزاد شیطان رجیم می باشد.
مصداق کامل«مَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ»در روزگار ما؛ خود ما مسلمانها هستیم!
بیایید بعد از این بر خود؛
بر وجدان های بیمار خود؛
بر جهان بینی تاریخ زده و معیوب خود؛
بر باور های تنفر انگیز و عقده مندانهی ضد انسانی خود؛
بر کتب فربه روایات ضد معنویت و بشری خود که محصول روایت های انحرافی تاریخی ماست، در نماز های پنجگانه و شش گانه و هفت گانه، بر خودلعنت و نفرین بفرستیم!
یهود و نصاری را رها کنید، فقط دعا کنید خداوند این مسلمانان را به راه راست و صراط انسانیت و معنویت و اخلاق هدایت نماید، جهان خود بخود بهشت موعود می شود.
هیچ گروهی به اندازه مسلمانان با تمسک و توسل به احادیث و فتوا و روایت و تفسیر و عملکرد تاریخی و کتاب مقدس خود، در این روزگار این گونه به قتل عام پیروان آیین خود نمی پردازند!
من بار ها گفته ام که فهم دینی ما و کل جهان بینی اسلام نیازمند بازنگری جدی و بازتعریف است.
جلو این جهل مقدس و قصابان انسانیت بدون بازنگری جدی در تفسیر و حدیث و تاریخ و روایت؛ ممکن و میسر نیست.
متأسفانه همسایه های شرور و دشمنان دیرین ما، بنا ندارند ثبات و امنیت و آرامش در این مملکت قوام و دوام یابد و هر روز با استفاده از جهل مقدس و عمیق مردم ما، آتش فتنه را روشن تر می سازند.
سرزمین افغانستان، میدان رقابت سازمان های استخباراتی قدرت های شیطانی رقیب شده است، نه جنگ ما از ماست و نه صلح ما از ما.
ا
ین ماجرای چهار کودک افغان بود که از ترس طالبان در آپارتمانی در کابل پناه گرفته بودند که خاخامی را هزاران کیلومتر دورتر در بروکلین، نیویورک بر آن داشت تا تلفن را بردارد و تماسی سرنوشتساز برقرار کند.
چند روز پیش از آن جمعیت انبوهی از افغانها ناامیدانه پشت درهای فرودگاه کابل جمع شده بودند تا پس از قدرتگیری طالبان در ۱۵ اوت بتوانند این کشور را ترک کنند.
خاخام موشه مارگارتن، ۴۱ ساله، به بیبیسی میگوید: "فکر آن چهار کودک ذهنم را مشغول کرده بود، همهٔ آنها زیر ۱۸ سال داشتند، فکر میکردم از کجا معلوم که هنوز زنده باشند، باید به داد آنها برسم".
خاخام یهودی توانست وکیل این خانواده را پیدا کند و بعد دریافت که مادرشان مدتی پیش در جستجوی همسرش که ناگهان ناپدید شده بود، افغانستان را به قصد آمریکا ترک کرده و بچهها را نزد بستگان خود گذاشته بود.
"به او گفتم شاید باور نکنید اما من فکر میکنم بتوانم کمک کنم این بچهها به فرودگاه برسند".
ماجرای خروج این کودکان و چند نفر دیگر از افراد در خطر از افغانستان را در وبسایت بیبیسی