نورالله ولی زاده
از اظهارات محمد محقق چنان بر می آید که طرح «حکومت وحدت ملی» زیر کار است. شبیه حکومت وحدت ملی ۲۰۱۴.
غنی، کرزی و عبدالله برای شکل‌دهی چنین حکومتی به تالبان مشوره می‌دهند. در رهبری تالبان نیز حلقاتی طرفدار چنین طرحی هستند. پاکستان نیز که از صحبت با تالبان در مورد حکومت همه‌شمول سخن می‌گوید، منظورش چنین چیزی است. ازبکستان و ترکیه و پاکستان از حامیان منطقه‌ای این طرح هستند. مارشال دوستم، عطامحمد نور، محمد محقق، خلیلی، قانونی و...مهره‌های مورد استفاده در این طرح به شمار می‌روند.
میکانیزم اجرایی آن به شرح زیر است:
۱- آقایان دوستم، نور، قانونی، محقق، ربانی و... مجمعی از به اصطلاح بزرگان سیاسی و قومی را تشکیل می‌دهند و اسم آن را جبهه متحد شمال یا هر اسم دیگری شبیه این میگذارند.
۲- مجمع بزرگان سیاسی به اصطلاح مخالف تالبان چند اعلامیه و هشداریه در برابر تالبان صادر می‌کند تا موقعیت اپوزیسیونی خود را محرز بسازد.
۳-اعلامیه‌ها و هشداریه های این مجمع در رسانه‌های اجتماعی بازتاب گسترده می‌یابد. مداحان در مورد مهره‌های یاد شده می‌نویسند که«طلا صدسال زیرخاک باشد، بازهم طلاست!»
۴- مردم کم کم اعتماد شان به فراری‌ها اعاده می‌شود.
۵- سپس بحث مذاکره تالبان با مجمع بزرگان سیاسی مطرح می‌شود و شعارهای وحدت ملی به شکل گسترده نشر و پخش می‌شود. بسیاری‌ها می‌نویسند که الصلح خیر!
۶- کمپاین رسانه‌ای ضد مقاومت و ضد احمد مسعود راه‌اندازی می‌شود و احمد مسعود مخالف صلح و وحدت ملی معرفی می‌شود.
۷- عده‌ای سست ایمان به مقاومت، از کوه‌ها پایین شده و به مجمع بزرگان می‌پیوندد و اعلام می‌شود که همه نیروها اماده تشکیل حکومت وحدت ملی هستند.
۸- یک نشست بین‌المللی در تاشکند، یا مسکو، یا پکن، یا استانبول و یا اسلام‌اباد برگزار می‌شود.
۹ - نشست فیصله می‌کند که تالبان حکومت همه شمول تشکیل بدهد تا جامعه جهانی حکومت جدید را به رسمیت بشناسد. تالبان لبیک می‌گوید و چهره‌های یاد شده در گوشه و کنار کابینه چیده می‌شوند.
۱۰- جامعه جهانی سپس حمایت خود را از حکومت جدید اعلام می‌کند.
۱۱-تالبان بعد از کسب به اصطلاح مشروعیت ملی و بین‌المللی شروع می‌کند به تحکیم قدرت خویش که کنار زدن تدریجی مهره‌های یاد شده از حکومت بخشی از این برنامه خواهد بود.
۱۲- چند سال بعد تالبان همه‌کاره خواهند بود و اثار مشارکت محو خواهد شد.
۱۳- تنها مانع تحقق این نقشه مقاومت به رهبری احمد مسعود خواهد بود. روشن نیست که برای برداشتن این مانع چه برنامه‌ای سنجیده است.
۱۴- در نهایت افغانستان در نقطه‌ای قرار خواهد گرفت که دو ماه پیش قرار داشت. بحران و بن‌بست!
تمام انرژی‌ها صرف ساخت مشارکت نمادین و سپس ویران کردن ان خواهد شد. این اتفاقی است که در بیست سال گذشته چهاربار تجربه شد. نتیجه هم فربه شدن چند معامله‌گر، فراری و فریب‌کار. ملت غرق بدبختی!