های پنجشیر!
های تنها درختان استاده پنجشیر!
ما مدیون تنها استاده بودن شما هستیم.
های دریا! دریای صاف و نیلگون و پرتلاطم پنجشیر
جاری باش ما زنده ایم.
اگر کنار تو در سریچه و پشغور و دشتک نیستیم ولی از سرچشمه های تو آب می نوشیم.
روزی بر میگردیم و درس مردی به دشمنان نامرد و دد منش ات خواهیم داد.
های تنها درختان استاده و دریای پر خروش پنجشیر،
اگر شما را تنها گذاشته ایم،ولی از دامن کوه های پر غرور و سر به آسمانت دور نرفته ایم.
کوه ها همچنان میزبان قدم های ره روان مسعود است.
کوه ها! چه مهربان و باصلابت میزبان ماست.
در سر هر سنگش هنوز جای پای مسعود است.
و چه زیباست این جای قدم ها.
ما زنده ایم
نه مرده ایم
صبور باش وطنم !