یک جوان درعنابه پنجشیر بعد از ظهر یکشنبه یک گروپ طالبان به تلاشی رفته و بدون کدام دلیل به جوان ضربه می‌کنند.
حالا مردم قصاص ولسوال عنابه را می خواهند که از فراجغان است. طالبان از شعارهای مرگ به پاکستان، طالبان حساس شده اند.
باید یک‌چیز دیگر را نیز مدنظر داشت. طالبان یا رهبری شان ای اس آی با این برنامه های عمدی می خواهند روحیه شکنی را در بین مردم راه بیاندازند تا جرأت مردم کشته شود. ولی خیزش پنجشیر یک حماسه است یا بهتر است گفته شود شروع یک حماسه بزرگ است.
رهبری طالیان‌می‌دانند کا با تغیر هوا زندگی شان در شمال به شماره می‌افتد. تحویلی سرعت حکومت غنی یک گسست را در بین نیروهای مردمی به وجود آورد ولی حالا دوباره مردم خودشان خود جوش به شکل گروپ های پنج الی ده نفری جوانان در هر مکان می‌زنند و عقب می‌روند؛ کاری که بیست سال خود طالبان کردند.
می‌دانند هر نیرو و خیزشی هیچ گاه محو نمی‌شود و وعاقبت خود شان به زوال می روند. از این ناحیه خیلی تشویش دارند به همین خاطر هزاران طالب مدرسه حقانی را آورده در صفحات شمال جابجا نموده اند تا از نگاه نیروها اقلا کمبود احساس نشود؛ ولی نیرو های پاکستانی با اراضی و تکنیک جنگ باید سال ها تمرین ببیند که ندیده اند؛ مشکل دارند از این خاطر به ایجاد کورس های یک ماهه روی آورده اند؛ مثل حکومت نجیب که دیده شود چه خواهد شد.